Verbum

анлайнавы слоўнік

міргну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мірго́тліва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
мірго́тліва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

мірго́тлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мірго́тлівы	мірго́тлівая	мірго́тлівае	мірго́тлівыя
Р.	мірго́тлівага	мірго́тлівай мірго́тлівае	мірго́тлівага	мірго́тлівых
Д.	мірго́тліваму	мірго́тлівай	мірго́тліваму	мірго́тлівым
В.	мірго́тлівы (неадуш.) мірго́тлівага (адуш.)	мірго́тлівую	мірго́тлівае	мірго́тлівыя (неадуш.) мірго́тлівых (адуш.)
Т.	мірго́тлівым	мірго́тлівай мірго́тліваю	мірго́тлівым	мірго́тлівымі
М.	мірго́тлівым	мірго́тлівай	мірго́тлівым	мірго́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

мірза́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

міркітава́ць

‘знаходзіцца ў стане цечкі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Мі́рклішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мірмекафілі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	мірмекафілі́я
Р.	мірмекафілі́і
Д.	мірмекафілі́і
В.	мірмекафілі́ю
Т.	мірмекафілі́яй мірмекафілі́яю
М.	мірмекафілі́і

Крыніцы: piskunou2012.

мірмекахо́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	мірмекахо́рыя
Р.	мірмекахо́рыі
Д.	мірмекахо́рыі
В.	мірмекахо́рыю
Т.	мірмекахо́рыяй мірмекахо́рыяю
М.	мірмекахо́рыі

Крыніцы: piskunou2012.

мірмеко́дыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

мі́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
мі́рна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.