міргну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
міргну́ | міргнё́м | |
міргне́ш | міргняце́ | |
міргне́ | міргну́ць | |
Прошлы час | ||
міргну́ў | міргну́лі | |
міргну́ла | ||
міргну́ла | ||
Загадны лад | ||
міргні́ | міргні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
міргну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)