мо́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мо́ка |
мо́ка |
| Р. |
мо́ка |
мо́ка |
| Д. |
мо́ка |
мо́ка |
| В. |
мо́ка |
мо́ка |
| Т. |
мо́ка |
мо́ка |
| М. |
мо́ка |
мо́ка |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мо́кавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мо́кавічы |
| Р. |
Мо́кавіч Мо́кавічаў |
| Д. |
Мо́кавічам |
| В. |
Мо́кавічы |
| Т. |
Мо́кавічамі |
| М. |
Мо́кавічах |
мо́кік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мо́кік |
мо́кікі |
| Р. |
мо́кіка |
мо́кікаў |
| Д. |
мо́кіку |
мо́кікам |
| В. |
мо́кік |
мо́кікі |
| Т. |
мо́кікам |
мо́кікамі |
| М. |
мо́кіку |
мо́кіках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мо́кіш
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мо́кіш |
| Р. |
Мо́кіша |
| Д. |
Мо́кішу |
| В. |
Мо́кіш |
| Т. |
Мо́кішам |
| М. |
Мо́кішы |
Мо́клішча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мо́клішча |
| Р. |
Мо́клішча |
| Д. |
Мо́клішчу |
| В. |
Мо́клішча |
| Т. |
Мо́клішчам |
| М. |
Мо́клішчы |
мо́кнуць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мо́кну |
мо́кнем |
| 2-я ас. |
мо́кнеш |
мо́кнеце |
| 3-я ас. |
мо́кне |
мо́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
мо́к |
мо́клі |
| ж. |
мо́кла |
| н. |
мо́кла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мо́кні |
мо́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мо́кнучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мо́кра
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| мо́кра |
макрэ́й |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.