мо́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. мо́ка мо́ка
Р. мо́ка мо́ка
Д. мо́ка мо́ка
В. мо́ка мо́ка
Т. мо́ка мо́ка
М. мо́ка мо́ка

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)