Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

камані́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. камані́шнік
Р. камані́шніку
Д. камані́шніку
В. камані́шнік
Т. камані́шнікам
М. камані́шніку

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Камано́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Камано́ў
Р. Камано́ва
Д. Камано́ву
В. Камано́ў
Т. Камано́вам
М. Камано́ве

кама́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кама́р камары́
Р. камара́ камаро́ў
Д. камару́ камара́м
В. камара́ камаро́ў
Т. камаро́м камара́мі
М. камары́ камара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

камар’ё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. камар’ё́
Р. камар’я́
Д. камар’ю́
В. камар’ё́
Т. камар’ём
М. камар’і́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кама́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кама́рнік кама́рнікі
Р. кама́рніка кама́рнікаў
Д. кама́рніку кама́рнікам
В. кама́рнік кама́рнікі
Т. кама́рнікам кама́рнікамі
М. кама́рніку кама́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Кама́рнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кама́рнікі
Р. Кама́рнікаў
Д. Кама́рнікам
В. Кама́рнікі
Т. Кама́рнікамі
М. Кама́рніках

Камаро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Камаро́ва
Р. Камаро́ва
Д. Камаро́ву
В. Камаро́ва
Т. Камаро́вам
М. Камаро́ве

камаро́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камаро́віцкі камаро́віцкая камаро́віцкае камаро́віцкія
Р. камаро́віцкага камаро́віцкай
камаро́віцкае		 камаро́віцкага камаро́віцкіх
Д. камаро́віцкаму камаро́віцкай камаро́віцкаму камаро́віцкім
В. камаро́віцкі (неадуш.)
камаро́віцкага (адуш.)		 камаро́віцкую камаро́віцкае камаро́віцкія (неадуш.)
камаро́віцкіх (адуш.)
Т. камаро́віцкім камаро́віцкай
камаро́віцкаю		 камаро́віцкім камаро́віцкімі
М. камаро́віцкім камаро́віцкай камаро́віцкім камаро́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Камаро́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Камаро́вічы
Р. Камаро́віч
Камаро́вічаў
Д. Камаро́вічам
В. Камаро́вічы
Т. Камаро́вічамі
М. Камаро́вічах

камаро́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камаро́ў камаро́ва камаро́ва камаро́вы
Р. камаро́вага камаро́вай
камаро́вае		 камаро́вага камаро́вых
Д. камаро́ваму камаро́вай камаро́ваму камаро́вым
В. камаро́ў (неадуш.)
камаро́вага (адуш.)		 камаро́ву камаро́ва камаро́вы (неадуш.)
камаро́вых (адуш.)
Т. камаро́вым камаро́вай
камаро́ваю		 камаро́вым камаро́вымі
М. камаро́вым камаро́вай камаро́вым камаро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.