кама́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кама́рнік | кама́рнікі | |
| кама́рніка | кама́рнікаў | |
| кама́рніку | кама́рнікам | |
| кама́рнік | кама́рнікі | |
| кама́рнікам | кама́рнікамі | |
| кама́рніку | кама́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)