Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заўра́д-афіцэ́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заўра́д-афіцэ́р заўра́д-афіцэ́ры
Р. заўра́д-афіцэ́ра заўра́д-афіцэ́раў
Д. заўра́д-афіцэ́ру заўра́д-афіцэ́рам
В. заўра́д-афіцэ́ра заўра́д-афіцэ́раў
Т. заўра́д-афіцэ́рам заўра́д-афіцэ́рамі
М. заўра́д-афіцэ́ру заўра́д-афіцэ́рах

Крыніцы: piskunou2012.

заўра́д-пра́паршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заўра́д-пра́паршчык заўра́д-пра́паршчыкі
Р. заўра́д-пра́паршчыка заўра́д-пра́паршчыкаў
Д. заўра́д-пра́паршчыку заўра́д-пра́паршчыкам
В. заўра́д-пра́паршчыка заўра́д-пра́паршчыкаў
Т. заўра́д-пра́паршчыкам заўра́д-пра́паршчыкамі
М. заўра́д-пра́паршчыку заўра́д-пра́паршчыках

Крыніцы: piskunou2012.

заўрало́ф

‘дыназаўр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заўрало́ф заўрало́фы
Р. заўрало́фа заўрало́фаў
Д. заўрало́фу заўрало́фам
В. заўрало́фа заўрало́фаў
Т. заўрало́фам заўрало́фамі
М. заўрало́фе заўрало́фах

Крыніцы: piskunou2012.

заўра́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заўра́льскі заўра́льская заўра́льскае заўра́льскія
Р. заўра́льскага заўра́льскай
заўра́льскае		 заўра́льскага заўра́льскіх
Д. заўра́льскаму заўра́льскай заўра́льскаму заўра́льскім
В. заўра́льскі (неадуш.)
заўра́льскага (адуш.)		 заўра́льскую заўра́льскае заўра́льскія (неадуш.)
заўра́льскіх (адуш.)
Т. заўра́льскім заўра́льскай
заўра́льскаю		 заўра́льскім заўра́льскімі
М. заўра́льскім заўра́льскай заўра́льскім заўра́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

заўрапо́д

‘дыназаўр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заўрапо́д заўрапо́ды
Р. заўрапо́да заўрапо́даў
Д. заўрапо́ду заўрапо́дам
В. заўрапо́да заўрапо́даў
Т. заўрапо́дам заўрапо́дамі
М. заўрапо́дзе заўрапо́дах

Крыніцы: piskunou2012.

заўраптэры́гія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заўраптэры́гія заўраптэры́гіі
Р. заўраптэры́гіі заўраптэры́гій
Д. заўраптэры́гіі заўраптэры́гіям
В. заўраптэры́гію заўраптэры́гій
Т. заўраптэры́гіяй
заўраптэры́гіяю		 заўраптэры́гіямі
М. заўраптэры́гіі заўраптэры́гіях

Крыніцы: piskunou2012.

Заўру́ткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Заўру́ткі
Р. Заўру́так
Заўру́ткаў
Д. Заўру́ткам
В. Заўру́ткі
Т. Заўру́ткамі
М. Заўру́тках

заўры́мсціць

‘цярпліва вытрываць, сцярпець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўры́мшчу заўры́мсцім
2-я ас. заўры́мсціш заўры́мсціце
3-я ас. заўры́мсціць заўры́мсцяць
Прошлы час
м. заўры́мсціў заўры́мсцілі
ж. заўры́мсціла
н. заўры́мсціла
Загадны лад
2-я ас. заўры́мсці заўры́мсціце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўры́мсціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заўсё́дашні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заўсё́дашні заўсё́дашняя заўсё́дашняе заўсё́дашнія
Р. заўсё́дашняга заўсё́дашняй
заўсё́дашняе		 заўсё́дашняга заўсё́дашніх
Д. заўсё́дашняму заўсё́дашняй заўсё́дашняму заўсё́дашнім
В. заўсё́дашні (неадуш.)
заўсё́дашняга (адуш.)		 заўсё́дашнюю заўсё́дашняе заўсё́дашнія (неадуш.)
заўсё́дашніх (адуш.)
Т. заўсё́дашнім заўсё́дашняй
заўсё́дашняю		 заўсё́дашнім заўсё́дашнімі
М. заўсё́дашнім заўсё́дашняй заўсё́дашнім заўсё́дашніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

заўсё́дна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
заўсё́дна - -

Крыніцы: piskunou2012.