засаро́мліваць
‘выклікаць у каго-небудзь сорам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
засаро́мліваю |
засаро́мліваем |
2-я ас. |
засаро́мліваеш |
засаро́мліваеце |
3-я ас. |
засаро́млівае |
засаро́мліваюць |
Прошлы час |
м. |
засаро́мліваў |
засаро́млівалі |
ж. |
засаро́млівала |
н. |
засаро́млівала |
Загадны лад |
2-я ас. |
засаро́млівай |
засаро́млівайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
засаро́мліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заса́рпацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заса́рпаюся |
заса́рпаемся |
2-я ас. |
заса́рпаешся |
заса́рпаецеся |
3-я ас. |
заса́рпаецца |
заса́рпаюцца |
Прошлы час |
м. |
заса́рпаўся |
заса́рпаліся |
ж. |
заса́рпалася |
н. |
заса́рпалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заса́рпайся |
заса́рпайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заса́рпаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
заса́рпаць
‘запэцкаць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заса́рпаю |
заса́рпаем |
2-я ас. |
заса́рпаеш |
заса́рпаеце |
3-я ас. |
заса́рпае |
заса́рпаюць |
Прошлы час |
м. |
заса́рпаў |
заса́рпалі |
ж. |
заса́рпала |
н. |
заса́рпала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заса́рпай |
заса́рпайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заса́рпаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
засары́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
засо́рыцца |
засо́рацца |
Прошлы час |
м. |
засары́ўся |
засары́ліся |
ж. |
засары́лася |
н. |
засары́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
засары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
засару́ |
засо́рым |
2-я ас. |
засо́рыш |
засо́рыце |
3-я ас. |
засо́рыць |
засо́раць |
Прошлы час |
м. |
засары́ў |
засары́лі |
ж. |
засары́ла |
н. |
засары́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
засары́ |
засары́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
засары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
засарэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
засарэ́нне |
Р. |
засарэ́ння |
Д. |
засарэ́нню |
В. |
засарэ́нне |
Т. |
засарэ́ннем |
М. |
засарэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́саўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́саўка |
за́саўкі |
Р. |
за́саўкі |
за́савак |
Д. |
за́саўцы |
за́саўкам |
В. |
за́саўку |
за́саўкі |
Т. |
за́саўкай за́саўкаю |
за́саўкамі |
М. |
за́саўцы |
за́саўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
засачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
засо́чыцца |
засо́чацца |
Прошлы час |
м. |
засачы́ўся |
засачы́ліся |
ж. |
засачы́лася |
н. |
засачы́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.