дэманізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэманізава́ны |
дэманізава́ная |
дэманізава́нае |
дэманізава́ныя |
| Р. |
дэманізава́нага |
дэманізава́най
дэманізава́нае |
дэманізава́нага |
дэманізава́ных |
| Д. |
дэманізава́наму |
дэманізава́най |
дэманізава́наму |
дэманізава́ным |
| В. |
дэманізава́ны (неадуш.)
дэманізава́нага (адуш.) |
дэманізава́ную |
дэманізава́нае |
дэманізава́ныя (неадуш.)
дэманізава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэманізава́ным |
дэманізава́най
дэманізава́наю |
дэманізава́ным |
дэманізава́нымі |
| М. |
дэманізава́ным |
дэманізава́най |
дэманізава́ным |
дэманізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэманізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэманізу́юся |
дэманізу́емся |
| 2-я ас. |
дэманізу́ешся |
дэманізу́ецеся |
| 3-я ас. |
дэманізу́ецца |
дэманізу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэманізава́ўся |
дэманізава́ліся |
| ж. |
дэманізава́лася |
| н. |
дэманізава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэманізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэманізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэманізу́ю |
дэманізу́ем |
| 2-я ас. |
дэманізу́еш |
дэманізу́еце |
| 3-я ас. |
дэманізу́е |
дэманізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
дэманізава́ў |
дэманізава́лі |
| ж. |
дэманізава́ла |
| н. |
дэманізава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
дэманізу́й |
дэманізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
дэманізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэманіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэманіза́цыя |
| Р. |
дэманіза́цыі |
| Д. |
дэманіза́цыі |
| В. |
дэманіза́цыю |
| Т. |
дэманіза́цыяй
дэманіза́цыяю |
| М. |
дэманіза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэмані́зм |
| Р. |
дэмані́зму |
| Д. |
дэмані́зму |
| В. |
дэмані́зм |
| Т. |
дэмані́змам |
| М. |
дэмані́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэмані́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| дэмані́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дэмані́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэмані́чнасць |
| Р. |
дэмані́чнасці |
| Д. |
дэмані́чнасці |
| В. |
дэмані́чнасць |
| Т. |
дэмані́чнасцю |
| М. |
дэмані́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмані́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэмані́чны |
дэмані́чная |
дэмані́чнае |
дэмані́чныя |
| Р. |
дэмані́чнага |
дэмані́чнай
дэмані́чнае |
дэмані́чнага |
дэмані́чных |
| Д. |
дэмані́чнаму |
дэмані́чнай |
дэмані́чнаму |
дэмані́чным |
| В. |
дэмані́чны (неадуш.)
дэмані́чнага (адуш.) |
дэмані́чную |
дэмані́чнае |
дэмані́чныя (неадуш.)
дэмані́чных (адуш.) |
| Т. |
дэмані́чным |
дэмані́чнай
дэмані́чнаю |
дэмані́чным |
дэмані́чнымі |
| М. |
дэмані́чным |
дэмані́чнай |
дэмані́чным |
дэмані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэмані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэмані́чны |
дэмані́чная |
дэмані́чнае |
дэмані́чныя |
| Р. |
дэмані́чнага |
дэмані́чнай
дэмані́чнае |
дэмані́чнага |
дэмані́чных |
| Д. |
дэмані́чнаму |
дэмані́чнай |
дэмані́чнаму |
дэмані́чным |
| В. |
дэмані́чны (неадуш.)
дэмані́чнага (адуш.) |
дэмані́чную |
дэмані́чнае |
дэмані́чныя (неадуш.)
дэмані́чных (адуш.) |
| Т. |
дэмані́чным |
дэмані́чнай
дэмані́чнаю |
дэмані́чным |
дэмані́чнымі |
| М. |
дэмані́чным |
дэмані́чнай |
дэмані́чным |
дэмані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэ́манскі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэ́манскі |
дэ́манская |
дэ́манскае |
дэ́манскія |
| Р. |
дэ́манскага |
дэ́манскай
дэ́манскае |
дэ́манскага |
дэ́манскіх |
| Д. |
дэ́манскаму |
дэ́манскай |
дэ́манскаму |
дэ́манскім |
| В. |
дэ́манскі (неадуш.)
дэ́манскага (адуш.) |
дэ́манскую |
дэ́манскае |
дэ́манскія (неадуш.)
дэ́манскіх (адуш.) |
| Т. |
дэ́манскім |
дэ́манскай
дэ́манскаю |
дэ́манскім |
дэ́манскімі |
| М. |
дэ́манскім |
дэ́манскай |
дэ́манскім |
дэ́манскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.