Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя

дано́сіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дано́сіцца дано́сяцца
Прошлы час
м. дано́сіўся дано́сіліся
ж. дано́сілася
н. дано́сілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дано́сіць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дано́шу дано́сім
2-я ас. дано́сіш дано́сіце
3-я ас. дано́сіць дано́сяць
Прошлы час
м. дано́сіў дано́сілі
ж. дано́сіла
н. дано́сіла
Загадны лад
2-я ас. дано́сь дано́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дано́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

дано́сніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дано́сніцтва
Р. дано́сніцтва
Д. дано́сніцтву
В. дано́сніцтва
Т. дано́сніцтвам
М. дано́сніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

дано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дано́сны дано́сная дано́снае дано́сныя
Р. дано́снага дано́снай
дано́снае		 дано́снага дано́сных
Д. дано́снаму дано́снай дано́снаму дано́сным
В. дано́сны (неадуш.)
дано́снага (адуш.)		 дано́сную дано́снае дано́сныя (неадуш.)
дано́сных (адуш.)
Т. дано́сным дано́снай
дано́снаю		 дано́сным дано́снымі
М. дано́сным дано́снай дано́сным дано́сных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дано́счык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дано́счык дано́счыкі
Р. дано́счыка дано́счыкаў
Д. дано́счыку дано́счыкам
В. дано́счыка дано́счыкаў
Т. дано́счыкам дано́счыкамі
М. дано́счыку дано́счыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дано́счыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дано́счыца дано́счыцы
Р. дано́счыцы дано́счыц
Д. дано́счыцы дано́счыцам
В. дано́счыцу дано́счыц
Т. дано́счыцай
дано́счыцаю		 дано́счыцамі
М. дано́счыцы дано́счыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дано́счыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дано́счыцкі дано́счыцкая дано́счыцкае дано́счыцкія
Р. дано́счыцкага дано́счыцкай
дано́счыцкае		 дано́счыцкага дано́счыцкіх
Д. дано́счыцкаму дано́счыцкай дано́счыцкаму дано́счыцкім
В. дано́счыцкі (неадуш.)
дано́счыцкага (адуш.)		 дано́счыцкую дано́счыцкае дано́счыцкія (неадуш.)
дано́счыцкіх (адуш.)
Т. дано́счыцкім дано́счыцкай
дано́счыцкаю		 дано́счыцкім дано́счыцкімі
М. дано́счыцкім дано́счыцкай дано́счыцкім дано́счыцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дано́счыцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дано́счыцтва
Р. дано́счыцтва
Д. дано́счыцтву
В. дано́счыцтва
Т. дано́счыцтвам
М. дано́счыцтве

Крыніцы: piskunou2012.

дано́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дано́шаны дано́шаная дано́шанае дано́шаныя
Р. дано́шанага дано́шанай
дано́шанае		 дано́шанага дано́шаных
Д. дано́шанаму дано́шанай дано́шанаму дано́шаным
В. дано́шаны (неадуш.)
дано́шанага (адуш.)		 дано́шаную дано́шанае дано́шаныя (неадуш.)
дано́шаных (адуш.)
Т. дано́шаным дано́шанай
дано́шанаю		 дано́шаным дано́шанымі
М. дано́шаным дано́шанай дано́шаным дано́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дано́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дано́шаны дано́шаная дано́шанае дано́шаныя
Р. дано́шанага дано́шанай
дано́шанае		 дано́шанага дано́шаных
Д. дано́шанаму дано́шанай дано́шанаму дано́шаным
В. дано́шаны (неадуш.)
дано́шанага (адуш.)		 дано́шаную дано́шанае дано́шаныя (неадуш.)
дано́шаных (адуш.)
Т. дано́шаным дано́шанай
дано́шанаю		 дано́шаным дано́шанымі
М. дано́шаным дано́шанай дано́шаным дано́шаных

Кароткая форма: дано́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.