Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

ві́смутавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́смутавы ві́смутавая ві́смутавае ві́смутавыя
Р. ві́смутавага ві́смутавай
ві́смутавае		 ві́смутавага ві́смутавых
Д. ві́смутаваму ві́смутавай ві́смутаваму ві́смутавым
В. ві́смутавы (неадуш.)
ві́смутавага (адуш.)		 ві́смутавую ві́смутавае ві́смутавыя (неадуш.)
ві́смутавых (адуш.)
Т. ві́смутавым ві́смутавай
ві́смутаваю		 ві́смутавым ві́смутавымі
М. ві́смутавым ві́смутавай ві́смутавым ві́смутавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вісмутзмяшча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вісмутзмяшча́льны вісмутзмяшча́льная вісмутзмяшча́льнае вісмутзмяшча́льныя
Р. вісмутзмяшча́льнага вісмутзмяшча́льнай
вісмутзмяшча́льнае		 вісмутзмяшча́льнага вісмутзмяшча́льных
Д. вісмутзмяшча́льнаму вісмутзмяшча́льнай вісмутзмяшча́льнаму вісмутзмяшча́льным
В. вісмутзмяшча́льны (неадуш.)
вісмутзмяшча́льнага (адуш.)		 вісмутзмяшча́льную вісмутзмяшча́льнае вісмутзмяшча́льныя (неадуш.)
вісмутзмяшча́льных (адуш.)
Т. вісмутзмяшча́льным вісмутзмяшча́льнай
вісмутзмяшча́льнаю		 вісмутзмяшча́льным вісмутзмяшча́льнымі
М. вісмутзмяшча́льным вісмутзмяшча́льнай вісмутзмяшча́льным вісмутзмяшча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

вісмуты́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вісмуты́д
Р. вісмуты́ду
Д. вісмуты́ду
В. вісмуты́д
Т. вісмуты́дам
М. вісмуты́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вісмуты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вісмуты́т вісмуты́ты
Р. вісмуты́ту вісмуты́таў
Д. вісмуты́ту вісмуты́там
В. вісмуты́т вісмуты́ты
Т. вісмуты́там вісмуты́тамі
М. вісмуты́це вісмуты́тах

Крыніцы: piskunou2012.

вісмуці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вісмуці́н
Р. вісмуці́ну
Д. вісмуці́ну
В. вісмуці́н
Т. вісмуці́нам
М. вісмуці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ві́снуць

‘вісець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ві́сну ві́снем
2-я ас. ві́снеш ві́снеце
3-я ас. ві́сне ві́снуць
Прошлы час
м. ві́снуў
ві́с		 ві́снулі
ві́слі
ж. ві́снула
ві́сла
н. ві́снула
ві́сла
Загадны лад
2-я ас. ві́сні ві́сніце

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Вісняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вісняві́чы
Р. Вісняві́ч
Вісняві́чаў
Д. Вісняві́чам
В. Вісняві́чы
Т. Вісняві́чамі
М. Вісняві́чах

вісо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вісо́н вісо́ны
Р. вісо́ну вісо́наў
Д. вісо́ну вісо́нам
В. вісо́н вісо́ны
Т. вісо́нам вісо́намі
М. вісо́не вісо́нах

Крыніцы: piskunou2012.

вісо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вісо́нны вісо́нная вісо́ннае вісо́нныя
Р. вісо́ннага вісо́ннай
вісо́ннае		 вісо́ннага вісо́нных
Д. вісо́ннаму вісо́ннай вісо́ннаму вісо́нным
В. вісо́нны (неадуш.)
вісо́ннага (адуш.)		 вісо́нную вісо́ннае вісо́нныя (неадуш.)
вісо́нных (адуш.)
Т. вісо́нным вісо́ннай
вісо́ннаю		 вісо́нным вісо́ннымі
М. вісо́нным вісо́ннай вісо́нным вісо́нных

Крыніцы: piskunou2012.

ві́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ві́ст
Р. ві́ста
Д. ві́сту
В. ві́ст
Т. ві́стам
М. ві́сце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.