вісмуці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вісмуці́н
Р. вісмуці́ну
Д. вісмуці́ну
В. вісмуці́н
Т. вісмуці́нам
М. вісмуці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)