вісмуты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вісмуты́т вісмуты́ты
Р. вісмуты́ту вісмуты́таў
Д. вісмуты́ту вісмуты́там
В. вісмуты́т вісмуты́ты
Т. вісмуты́там вісмуты́тамі
М. вісмуты́це вісмуты́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)