арыстагене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арыстагене́з |
| Р. |
арыстагене́зу |
| Д. |
арыстагене́зу |
| В. |
арыстагене́з |
| Т. |
арыстагене́зам |
| М. |
арыстагене́зе |
Крыніцы:
piskunou2012.
арыстакра́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арыстакра́т |
арыстакра́ты |
| Р. |
арыстакра́та |
арыстакра́таў |
| Д. |
арыстакра́ту |
арыстакра́там |
| В. |
арыстакра́та |
арыстакра́таў |
| Т. |
арыстакра́там |
арыстакра́тамі |
| М. |
арыстакра́це |
арыстакра́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыстакра́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арыстакра́тка |
арыстакра́ткі |
| Р. |
арыстакра́ткі |
арыстакра́так |
| Д. |
арыстакра́тцы |
арыстакра́ткам |
| В. |
арыстакра́тку |
арыстакра́так |
| Т. |
арыстакра́ткай арыстакра́ткаю |
арыстакра́ткамі |
| М. |
арыстакра́тцы |
арыстакра́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыстакра́тнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
арыстакра́тнічаю |
арыстакра́тнічаем |
| 2-я ас. |
арыстакра́тнічаеш |
арыстакра́тнічаеце |
| 3-я ас. |
арыстакра́тнічае |
арыстакра́тнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
арыстакра́тнічаў |
арыстакра́тнічалі |
| ж. |
арыстакра́тнічала |
| н. |
арыстакра́тнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
арыстакра́тнічай |
арыстакра́тнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
арыстакра́тнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
арыстакраты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арыстакраты́зм |
| Р. |
арыстакраты́зму |
| Д. |
арыстакраты́зму |
| В. |
арыстакраты́зм |
| Т. |
арыстакраты́змам |
| М. |
арыстакраты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыстакраты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| арыстакраты́чна |
арыстакраты́чней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
арыстакраты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
арыстакраты́чнасць |
| Р. |
арыстакраты́чнасці |
| Д. |
арыстакраты́чнасці |
| В. |
арыстакраты́чнасць |
| Т. |
арыстакраты́чнасцю |
| М. |
арыстакраты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыстакраты́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арыстакраты́чны |
арыстакраты́чная |
арыстакраты́чнае |
арыстакраты́чныя |
| Р. |
арыстакраты́чнага |
арыстакраты́чнай арыстакраты́чнае |
арыстакраты́чнага |
арыстакраты́чных |
| Д. |
арыстакраты́чнаму |
арыстакраты́чнай |
арыстакраты́чнаму |
арыстакраты́чным |
| В. |
арыстакраты́чны (неадуш.) арыстакраты́чнага (адуш.) |
арыстакраты́чную |
арыстакраты́чнае |
арыстакраты́чныя (неадуш.) арыстакраты́чных (адуш.) |
| Т. |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чнай арыстакраты́чнаю |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чнымі |
| М. |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чнай |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
арыстакраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
арыстакраты́чны |
арыстакраты́чная |
арыстакраты́чнае |
арыстакраты́чныя |
| Р. |
арыстакраты́чнага |
арыстакраты́чнай арыстакраты́чнае |
арыстакраты́чнага |
арыстакраты́чных |
| Д. |
арыстакраты́чнаму |
арыстакраты́чнай |
арыстакраты́чнаму |
арыстакраты́чным |
| В. |
арыстакраты́чны (неадуш.) арыстакраты́чнага (адуш.) |
арыстакраты́чную |
арыстакраты́чнае |
арыстакраты́чныя (неадуш.) арыстакраты́чных (адуш.) |
| Т. |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чнай арыстакраты́чнаю |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чнымі |
| М. |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чнай |
арыстакраты́чным |
арыстакраты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.