Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абгджзклмнопстуфхцчшыэ’

артрыты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. артрыты́зм
Р. артрыты́зму
Д. артрыты́зму
В. артрыты́зм
Т. артрыты́змам
М. артрыты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

артры́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. артры́тык артры́тыкі
Р. артры́тыка артры́тыкаў
Д. артры́тыку артры́тыкам
В. артры́тыка артры́тыкаў
Т. артры́тыкам артры́тыкамі
М. артры́тыку артры́тыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

артрыты́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. артрыты́чка артрыты́чкі
Р. артрыты́чкі артрыты́чак
Д. артрыты́чцы артрыты́чкам
В. артрыты́чку артрыты́чак
Т. артрыты́чкай
артрыты́чкаю		 артрыты́чкамі
М. артрыты́чцы артрыты́чках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

артрыты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. артрыты́чны артрыты́чная артрыты́чнае артрыты́чныя
Р. артрыты́чнага артрыты́чнай
артрыты́чнае		 артрыты́чнага артрыты́чных
Д. артрыты́чнаму артрыты́чнай артрыты́чнаму артрыты́чным
В. артрыты́чны (неадуш.)
артрыты́чнага (адуш.)		 артрыты́чную артрыты́чнае артрыты́чныя (неадуш.)
артрыты́чных (адуш.)
Т. артрыты́чным артрыты́чнай
артрыты́чнаю		 артрыты́чным артрыты́чнымі
М. артрыты́чным артрыты́чнай артрыты́чным артрыты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

артскла́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. артскла́д артсклады́
Р. артскла́да артскладо́ў
Д. артскла́ду артсклада́м
В. артскла́д артсклады́
Т. артскла́дам артсклада́мі
М. артскла́дзе артсклада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

артснара́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. артснара́д артснара́ды
Р. артснара́да артснара́даў
Д. артснара́ду артснара́дам
В. артснара́д артснара́ды
Т. артснара́дам артснара́дамі
М. артснара́дзе артснара́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

артуда́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. артуда́р артуда́ры
Р. артуда́ру артуда́раў
Д. артуда́ру артуда́рам
В. артуда́р артуда́ры
Т. артуда́рам артуда́рамі
М. артуда́ры артуда́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Артукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Артукі́
Р. Артуко́ў
Д. Артука́м
В. Артукі́
Т. Артука́мі
М. Артука́х

артуко́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. артуко́ўскі артуко́ўская артуко́ўскае артуко́ўскія
Р. артуко́ўскага артуко́ўскай
артуко́ўскае		 артуко́ўскага артуко́ўскіх
Д. артуко́ўскаму артуко́ўскай артуко́ўскаму артуко́ўскім
В. артуко́ўскі (неадуш.)
артуко́ўскага (адуш.)		 артуко́ўскую артуко́ўскае артуко́ўскія (неадуш.)
артуко́ўскіх (адуш.)
Т. артуко́ўскім артуко́ўскай
артуко́ўскаю		 артуко́ўскім артуко́ўскімі
М. артуко́ўскім артуко́ўскай артуко́ўскім артуко́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Арту́р

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Арту́р Арту́ры
Р. Арту́ра Арту́раў
Д. Арту́ру Арту́рам
В. Арту́ра Арту́раў
Т. Арту́рам Арту́рамі
М. Арту́ру Арту́рах