Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адзінаве́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адзінаве́рац адзінаве́рцы
Р. адзінаве́рца адзінаве́рцаў
Д. адзінаве́рцу адзінаве́рцам
В. адзінаве́рца адзінаве́рцаў
Т. адзінаве́рцам адзінаве́рцамі
М. адзінаве́рцу адзінаве́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзінаве́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзінаве́рка адзінаве́ркі
Р. адзінаве́ркі адзінаве́рак
Д. адзінаве́рцы адзінаве́ркам
В. адзінаве́рку адзінаве́рак
Т. адзінаве́ркай
адзінаве́ркаю		 адзінаве́ркамі
М. адзінаве́рцы адзінаве́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзінаве́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінаве́рскі адзінаве́рская адзінаве́рскае адзінаве́рскія
Р. адзінаве́рскага адзінаве́рскай
адзінаве́рскае		 адзінаве́рскага адзінаве́рскіх
Д. адзінаве́рскаму адзінаве́рскай адзінаве́рскаму адзінаве́рскім
В. адзінаве́рскі (неадуш.)
адзінаве́рскага (адуш.)		 адзінаве́рскую адзінаве́рскае адзінаве́рскія (неадуш.)
адзінаве́рскіх (адуш.)
Т. адзінаве́рскім адзінаве́рскай
адзінаве́рскаю		 адзінаве́рскім адзінаве́рскімі
М. адзінаве́рскім адзінаве́рскай адзінаве́рскім адзінаве́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адзінаве́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адзінаве́рства
Р. адзінаве́рства
Д. адзінаве́рству
В. адзінаве́рства
Т. адзінаве́рствам
М. адзінаве́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзінагало́сна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
адзінагало́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.

адзінагало́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адзінагало́снасць
Р. адзінагало́снасці
Д. адзінагало́снасці
В. адзінагало́снасць
Т. адзінагало́снасцю
М. адзінагало́снасці

Крыніцы: piskunou2012.

адзінагало́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінагало́сны адзінагало́сная адзінагало́снае адзінагало́сныя
Р. адзінагало́снага адзінагало́снай
адзінагало́снае		 адзінагало́снага адзінагало́сных
Д. адзінагало́снаму адзінагало́снай адзінагало́снаму адзінагало́сным
В. адзінагало́сны (неадуш.)
адзінагало́снага (адуш.)		 адзінагало́сную адзінагало́снае адзінагало́сныя (неадуш.)
адзінагало́сных (адуш.)
Т. адзінагало́сным адзінагало́снай
адзінагало́снаю		 адзінагало́сным адзінагало́снымі
М. адзінагало́сным адзінагало́снай адзінагало́сным адзінагало́сных

Крыніцы: piskunou2012.

адзінаду́шна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адзінаду́шна адзінаду́шней -

Крыніцы: piskunou2012.

адзінаду́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адзінаду́шнасць
Р. адзінаду́шнасці
Д. адзінаду́шнасці
В. адзінаду́шнасць
Т. адзінаду́шнасцю
М. адзінаду́шнасці

Крыніцы: piskunou2012.

адзінаду́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінаду́шны адзінаду́шная адзінаду́шнае адзінаду́шныя
Р. адзінаду́шнага адзінаду́шнай
адзінаду́шнае		 адзінаду́шнага адзінаду́шных
Д. адзінаду́шнаму адзінаду́шнай адзінаду́шнаму адзінаду́шным
В. адзінаду́шны (неадуш.)
адзінаду́шнага (адуш.)		 адзінаду́шную адзінаду́шнае адзінаду́шныя (неадуш.)
адзінаду́шных (адуш.)
Т. адзінаду́шным адзінаду́шнай
адзінаду́шнаю		 адзінаду́шным адзінаду́шнымі
М. адзінаду́шным адзінаду́шнай адзінаду́шным адзінаду́шных

Крыніцы: piskunou2012.