адзінагало́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінагало́сны адзінагало́сная адзінагало́снае адзінагало́сныя
Р. адзінагало́снага адзінагало́снай
адзінагало́снае		 адзінагало́снага адзінагало́сных
Д. адзінагало́снаму адзінагало́снай адзінагало́снаму адзінагало́сным
В. адзінагало́сны (неадуш.)
адзінагало́снага (адуш.)		 адзінагало́сную адзінагало́снае адзінагало́сныя (неадуш.)
адзінагало́сных (адуш.)
Т. адзінагало́сным адзінагало́снай
адзінагало́снаю		 адзінагало́сным адзінагало́снымі
М. адзінагало́сным адзінагало́снай адзінагало́сным адзінагало́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)