адзінаве́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адзінаве́рка адзінаве́ркі
Р. адзінаве́ркі адзінаве́рак
Д. адзінаве́рцы адзінаве́ркам
В. адзінаве́рку адзінаве́рак
Т. адзінаве́ркай
адзінаве́ркаю		 адзінаве́ркамі
М. адзінаве́рцы адзінаве́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)