абту́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абту́паны |
абту́паная |
абту́панае |
абту́паныя |
Р. |
абту́панага |
абту́панай абту́панае |
абту́панага |
абту́паных |
Д. |
абту́панаму |
абту́панай |
абту́панаму |
абту́паным |
В. |
абту́паны (неадуш.) абту́панага (адуш.) |
абту́паную |
абту́панае |
абту́паныя (неадуш.) абту́паных (адуш.) |
Т. |
абту́паным |
абту́панай абту́панаю |
абту́паным |
абту́панымі |
М. |
абту́паным |
абту́панай |
абту́паным |
абту́паных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абту́паць
‘абысці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абту́паю |
абту́паем |
2-я ас. |
абту́паеш |
абту́паеце |
3-я ас. |
абту́пае |
абту́паюць |
Прошлы час |
м. |
абту́паў |
абту́палі |
ж. |
абту́пала |
н. |
абту́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абту́пай |
абту́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абту́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абту́пваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абту́пваю |
абту́пваем |
2-я ас. |
абту́пваеш |
абту́пваеце |
3-я ас. |
абту́пвае |
абту́пваюць |
Прошлы час |
м. |
абту́пваў |
абту́пвалі |
ж. |
абту́пвала |
н. |
абту́пвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абту́пвай |
абту́пвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абту́пваючы |
абтура́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абтура́тар |
абтура́тары |
Р. |
абтура́тара |
абтура́тараў |
Д. |
абтура́тару |
абтура́тарам |
В. |
абтура́тар |
абтура́тары |
Т. |
абтура́тарам |
абтура́тарамі |
М. |
абтура́тары |
абтура́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абтура́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абтура́тарны |
абтура́тарная |
абтура́тарнае |
абтура́тарныя |
Р. |
абтура́тарнага |
абтура́тарнай абтура́тарнае |
абтура́тарнага |
абтура́тарных |
Д. |
абтура́тарнаму |
абтура́тарнай |
абтура́тарнаму |
абтура́тарным |
В. |
абтура́тарны (неадуш.) абтура́тарнага (адуш.) |
абтура́тарную |
абтура́тарнае |
абтура́тарныя (неадуш.) абтура́тарных (адуш.) |
Т. |
абтура́тарным |
абтура́тарнай абтура́тарнаю |
абтура́тарным |
абтура́тарнымі |
М. |
абтура́тарным |
абтура́тарнай |
абтура́тарным |
абтура́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абтура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
абтура́цыя |
Р. |
абтура́цыі |
Д. |
абтура́цыі |
В. |
абтура́цыю |
Т. |
абтура́цыяй абтура́цыяю |
М. |
абтура́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абту́ркацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абту́ркаюся |
абту́ркаемся |
2-я ас. |
абту́ркаешся |
абту́ркаецеся |
3-я ас. |
абту́ркаецца |
абту́ркаюцца |
Прошлы час |
м. |
абту́ркаўся |
абту́ркаліся |
ж. |
абту́ркалася |
н. |
абту́ркалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
абту́ркайся |
абту́ркайцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абту́ркаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абтуха́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
абтуха́е |
абтуха́юць |
Прошлы час |
м. |
абтуха́ў |
абтуха́лі |
ж. |
абтуха́ла |
н. |
абтуха́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абтуха́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.