абту́паць
‘абысці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
абту́паю | абту́паем | |
абту́паеш | абту́паеце | |
абту́пае | абту́паюць | |
Прошлы час | ||
абту́паў | абту́палі | |
абту́пала | ||
абту́пала | ||
Загадны лад | ||
абту́пай | абту́пайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
абту́паўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)