абту́паць

‘абысці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абту́паю абту́паем
2-я ас. абту́паеш абту́паеце
3-я ас. абту́пае абту́паюць
Прошлы час
м. абту́паў абту́палі
ж. абту́пала
н. абту́пала
Загадны лад
2-я ас. абту́пай абту́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абту́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)