Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

засто́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засто́ены засто́еная засто́енае засто́еныя
Р. засто́енага засто́енай
засто́енае		 засто́енага засто́еных
Д. засто́енаму засто́енай засто́енаму засто́еным
В. засто́ены (неадуш.)
засто́енага (адуш.)		 засто́еную засто́енае засто́еныя (неадуш.)
засто́еных (адуш.)
Т. засто́еным засто́енай
засто́енаю		 засто́еным засто́енымі
М. засто́еным засто́енай засто́еным засто́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

засто́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засто́ены засто́еная засто́енае засто́еныя
Р. засто́енага засто́енай
засто́енае		 засто́енага засто́еных
Д. засто́енаму засто́енай засто́енаму засто́еным
В. засто́ены (неадуш.)
засто́енага (адуш.)		 засто́еную засто́енае засто́еныя (неадуш.)
засто́еных (адуш.)
Т. засто́еным засто́енай
засто́енаю		 засто́еным засто́енымі
М. засто́еным засто́енай засто́еным засто́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

засто́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. засто́ены засто́еная засто́енае засто́еныя
Р. засто́енага засто́енай
засто́енае		 засто́енага засто́еных
Д. засто́енаму засто́енай засто́енаму засто́еным
В. засто́ены (неадуш.)
засто́енага (адуш.)		 засто́еную засто́енае засто́еныя (неадуш.)
засто́еных (адуш.)
Т. засто́еным засто́енай
засто́енаю		 засто́еным засто́енымі
М. засто́еным засто́енай засто́еным засто́еных

Кароткая форма: засто́ена.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

засто́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засто́ю засто́ім
2-я ас. засто́іш засто́іце
3-я ас. засто́іць засто́яць
Прошлы час
м. засто́іў засто́ілі
ж. засто́іла
н. засто́іла
Загадны лад
2-я ас. засто́й засто́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час засто́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

засто́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. засто́й
Р. засто́ю
Д. засто́ю
В. засто́й
Т. засто́ем
М. засто́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

засто́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. засто́йванне
Р. засто́йвання
Д. засто́йванню
В. засто́йванне
Т. засто́йваннем
М. засто́йванні

Крыніцы: piskunou2012.

засто́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засто́йваюся засто́йваемся
2-я ас. засто́йваешся засто́йваецеся
3-я ас. засто́йваецца засто́йваюцца
Прошлы час
м. засто́йваўся засто́йваліся
ж. засто́йвалася
н. засто́йвалася
Загадны лад
2-я ас. засто́йвайся засто́йвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час засто́йваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

засто́йваць

‘заступацца за каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. засто́йваю засто́йваем
2-я ас. засто́йваеш засто́йваеце
3-я ас. засто́йвае засто́йваюць
Прошлы час
м. засто́йваў засто́йвалі
ж. засто́йвала
н. засто́йвала
Загадны лад
2-я ас. засто́йвай засто́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час засто́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

засто́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. засто́йнасць
Р. засто́йнасці
Д. засто́йнасці
В. засто́йнасць
Т. засто́йнасцю
М. засто́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

засто́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. засто́йнік засто́йнікі
Р. засто́йніка засто́йнікаў
Д. засто́йніку засто́йнікам
В. засто́йніка засто́йнікаў
Т. засто́йнікам засто́йнікамі
М. засто́йніку засто́йніках

Крыніцы: piskunou2012.