дэкрэтава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкрэтава́ны |
дэкрэтава́ная |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя |
| Р. |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́най дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́ных |
| Д. |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́ным |
| В. |
дэкрэтава́ны (неадуш.) дэкрэтава́нага (адуш.) |
дэкрэтава́ную |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя (неадуш.) дэкрэтава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най дэкрэтава́наю |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́нымі |
| М. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дэкрэтава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкрэтава́ны |
дэкрэтава́ная |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя |
| Р. |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́най дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́ных |
| Д. |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́ным |
| В. |
дэкрэтава́ны (неадуш.) дэкрэтава́нага (адуш.) |
дэкрэтава́ную |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя (неадуш.) дэкрэтава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най дэкрэтава́наю |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́нымі |
| М. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дэкрэтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкрэтава́ны |
дэкрэтава́ная |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя |
| Р. |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́най дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́ных |
| Д. |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́ным |
| В. |
дэкрэтава́ны (неадуш.) дэкрэтава́нага (адуш.) |
дэкрэтава́ную |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя (неадуш.) дэкрэтава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най дэкрэтава́наю |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́нымі |
| М. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́ных |
Кароткая форма: дэкрэтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкрэтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкрэтава́ны |
дэкрэтава́ная |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя |
| Р. |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́най дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́нага |
дэкрэтава́ных |
| Д. |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́наму |
дэкрэтава́ным |
| В. |
дэкрэтава́ны (неадуш.) дэкрэтава́нага (адуш.) |
дэкрэтава́ную |
дэкрэтава́нае |
дэкрэтава́ныя (неадуш.) дэкрэтава́ных (адуш.) |
| Т. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най дэкрэтава́наю |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́нымі |
| М. |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́най |
дэкрэтава́ным |
дэкрэтава́ных |
Кароткая форма: дэкрэтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкрэтава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
дэкрэту́ецца |
дэкрэту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
дэкрэтава́ўся |
дэкрэтава́ліся |
| ж. |
дэкрэтава́лася |
| н. |
дэкрэтава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэкрэтава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкрэту́ю |
дэкрэту́ем |
| 2-я ас. |
дэкрэту́еш |
дэкрэту́еце |
| 3-я ас. |
дэкрэту́е |
дэкрэту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкрэтава́ў |
дэкрэтава́лі |
| ж. |
дэкрэтава́ла |
| н. |
дэкрэтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкрэту́й |
дэкрэту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэкрэту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкрэтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкрэту́ю |
дэкрэту́ем |
| 2-я ас. |
дэкрэту́еш |
дэкрэту́еце |
| 3-я ас. |
дэкрэту́е |
дэкрэту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкрэтава́ў |
дэкрэтава́лі |
| ж. |
дэкрэтава́ла |
| н. |
дэкрэтава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкрэту́й |
дэкрэту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэкрэтава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкрэ́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэкрэ́тніца |
дэкрэ́тніцы |
| Р. |
дэкрэ́тніцы |
дэкрэ́тніц |
| Д. |
дэкрэ́тніцы |
дэкрэ́тніцам |
| В. |
дэкрэ́тніцу |
дэкрэ́тніц |
| Т. |
дэкрэ́тніцай дэкрэ́тніцаю |
дэкрэ́тніцамі |
| М. |
дэкрэ́тніцы |
дэкрэ́тніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкрэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкрэ́тны |
дэкрэ́тная |
дэкрэ́тнае |
дэкрэ́тныя |
| Р. |
дэкрэ́тнага |
дэкрэ́тнай дэкрэ́тнае |
дэкрэ́тнага |
дэкрэ́тных |
| Д. |
дэкрэ́тнаму |
дэкрэ́тнай |
дэкрэ́тнаму |
дэкрэ́тным |
| В. |
дэкрэ́тны (неадуш.) дэкрэ́тнага (адуш.) |
дэкрэ́тную |
дэкрэ́тнае |
дэкрэ́тныя (неадуш.) дэкрэ́тных (адуш.) |
| Т. |
дэкрэ́тным |
дэкрэ́тнай дэкрэ́тнаю |
дэкрэ́тным |
дэкрэ́тнымі |
| М. |
дэкрэ́тным |
дэкрэ́тнай |
дэкрэ́тным |
дэкрэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.