свянчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
свянчэ́нне |
| Р. |
свянчэ́ння |
| Д. |
свянчэ́нню |
| В. |
свянчэ́нне |
| Т. |
свянчэ́ннем |
| М. |
свянчэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
свярбе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
свярбе́нне |
| Р. |
свярбе́ння |
| Д. |
свярбе́нню |
| В. |
свярбе́нне |
| Т. |
свярбе́ннем |
| М. |
свярбе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
свярбе́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
свярбі́ць |
свярбя́ць |
| Прошлы час |
| м. |
свярбе́ў |
свярбе́лі |
| ж. |
свярбе́ла |
| н. |
свярбе́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
свярбо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
свярбо́та |
| Р. |
свярбо́ты |
| Д. |
свярбо́це |
| В. |
свярбо́ту |
| Т. |
свярбо́тай свярбо́таю |
| М. |
свярбо́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
свярбо́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
свярбо́цінка |
свярбо́цінкі |
| Р. |
свярбо́цінкі |
свярбо́цінак |
| Д. |
свярбо́цінцы |
свярбо́цінкам |
| В. |
свярбо́цінку |
свярбо́цінкі |
| Т. |
свярбо́цінкай свярбо́цінкаю |
свярбо́цінкамі |
| М. |
свярбо́цінцы |
свярбо́цінках |
Крыніцы:
piskunou2012.
свярбу́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
свярбу́чы |
свярбу́чая |
свярбу́чае |
свярбу́чыя |
| Р. |
свярбу́чага |
свярбу́чай свярбу́чае |
свярбу́чага |
свярбу́чых |
| Д. |
свярбу́чаму |
свярбу́чай |
свярбу́чаму |
свярбу́чым |
| В. |
свярбу́чы (неадуш.) свярбу́чага (адуш.) |
свярбу́чую |
свярбу́чае |
свярбу́чыя (неадуш.) свярбу́чых (адуш.) |
| Т. |
свярбу́чым |
свярбу́чай свярбу́чаю |
свярбу́чым |
свярбу́чымі |
| М. |
свярбу́чым |
свярбу́чай |
свярбу́чым |
свярбу́чых |
Крыніцы:
piskunou2012.
свярбя́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
свярбя́чка |
| Р. |
свярбя́чкі |
| Д. |
свярбя́чцы |
| В. |
свярбя́чку |
| Т. |
свярбя́чкай свярбя́чкаю |
| М. |
свярбя́чцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
свярдзё́лак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
свярдзё́лак |
свярдзё́лкі |
| Р. |
свярдзё́лка |
свярдзё́лкаў |
| Д. |
свярдзё́лку |
свярдзё́лкам |
| В. |
свярдзё́лак |
свярдзё́лкі |
| Т. |
свярдзё́лкам |
свярдзё́лкамі |
| М. |
свярдзё́лку |
свярдзё́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.