свярбе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
свярбе́нне | |
свярбе́ння | |
свярбе́нню | |
свярбе́нне | |
свярбе́ннем | |
свярбе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
свярбе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
свярбе́нне | |
свярбе́ння | |
свярбе́нню | |
свярбе́нне | |
свярбе́ннем | |
свярбе́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)