свярбо́цінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. свярбо́цінка свярбо́цінкі
Р. свярбо́цінкі свярбо́цінак
Д. свярбо́цінцы свярбо́цінкам
В. свярбо́цінку свярбо́цінкі
Т. свярбо́цінкай
свярбо́цінкаю		 свярбо́цінкамі
М. свярбо́цінцы свярбо́цінках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)