канстатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстатава́ны |
канстатава́ная |
канстатава́нае |
канстатава́ныя |
| Р. |
канстатава́нага |
канстатава́най
канстатава́нае |
канстатава́нага |
канстатава́ных |
| Д. |
канстатава́наму |
канстатава́най |
канстатава́наму |
канстатава́ным |
| В. |
канстатава́ны (неадуш.)
канстатава́нага (адуш.) |
канстатава́ную |
канстатава́нае |
канстатава́ныя (неадуш.)
канстатава́ных (адуш.) |
| Т. |
канстатава́ным |
канстатава́най
канстатава́наю |
канстатава́ным |
канстатава́нымі |
| М. |
канстатава́ным |
канстатава́най |
канстатава́ным |
канстатава́ных |
Кароткая форма: канстатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
канстатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстатава́ны |
канстатава́ная |
канстатава́нае |
канстатава́ныя |
| Р. |
канстатава́нага |
канстатава́най
канстатава́нае |
канстатава́нага |
канстатава́ных |
| Д. |
канстатава́наму |
канстатава́най |
канстатава́наму |
канстатава́ным |
| В. |
канстатава́ны (неадуш.)
канстатава́нага (адуш.) |
канстатава́ную |
канстатава́нае |
канстатава́ныя (неадуш.)
канстатава́ных (адуш.) |
| Т. |
канстатава́ным |
канстатава́най
канстатава́наю |
канстатава́ным |
канстатава́нымі |
| М. |
канстатава́ным |
канстатава́най |
канстатава́ным |
канстатава́ных |
Кароткая форма: канстатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
канстатава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
канстату́ецца |
канстату́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
канстатава́ўся |
канстатава́ліся |
| ж. |
канстатава́лася |
| н. |
канстатава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
канстатава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канстату́ю |
канстату́ем |
| 2-я ас. |
канстату́еш |
канстату́еце |
| 3-я ас. |
канстату́е |
канстату́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
канстатава́ў |
канстатава́лі |
| ж. |
канстатава́ла |
| н. |
канстатава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
канстату́й |
канстату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
канстату́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канстатава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
канстату́ю |
канстату́ем |
| 2-я ас. |
канстату́еш |
канстату́еце |
| 3-я ас. |
канстату́е |
канстату́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
канстатава́ў |
канстатава́лі |
| ж. |
канстатава́ла |
| н. |
канстатава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
канстату́й |
канстату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
канстатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канстата́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
канстата́цыя |
| Р. |
канстата́цыі |
| Д. |
канстата́цыі |
| В. |
канстата́цыю |
| Т. |
канстата́цыяй
канстата́цыяю |
| М. |
канстата́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канстру́ктар
‘спецыяліст’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канстру́ктар |
канстру́ктары |
| Р. |
канстру́ктара |
канстру́ктараў |
| Д. |
канстру́ктару |
канстру́ктарам |
| В. |
канстру́ктара |
канстру́ктараў |
| Т. |
канстру́ктарам |
канстру́ктарамі |
| М. |
канстру́ктару |
канстру́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канстру́ктар
‘набор дэталей для канструявання’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канстру́ктар |
канстру́ктары |
| Р. |
канстру́ктара |
канстру́ктараў |
| Д. |
канстру́ктару |
канстру́ктарам |
| В. |
канстру́ктар |
канстру́ктары |
| Т. |
канстру́ктарам |
канстру́ктарамі |
| М. |
канстру́ктары |
канстру́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
канстру́ктарска-тэхналагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канстру́ктарска-тэхналагі́чны |
канстру́ктарска-тэхналагі́чная |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнае |
канстру́ктарска-тэхналагі́чныя |
| Р. |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнага |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнай
канстру́ктарска-тэхналагі́чнае |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнага |
канстру́ктарска-тэхналагі́чных |
| Д. |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнаму |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнай |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнаму |
канстру́ктарска-тэхналагі́чным |
| В. |
канстру́ктарска-тэхналагі́чны (неадуш.)
канстру́ктарска-тэхналагі́чнага (адуш.) |
канстру́ктарска-тэхналагі́чную |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнае |
канстру́ктарска-тэхналагі́чныя (неадуш.)
канстру́ктарска-тэхналагі́чных (адуш.) |
| Т. |
канстру́ктарска-тэхналагі́чным |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнай
канстру́ктарска-тэхналагі́чнаю |
канстру́ктарска-тэхналагі́чным |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнымі |
| М. |
канстру́ктарска-тэхналагі́чным |
канстру́ктарска-тэхналагі́чнай |
канстру́ктарска-тэхналагі́чным |
канстру́ктарска-тэхналагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.