канстру́ктар

‘набор дэталей для канструявання’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канстру́ктар канстру́ктары
Р. канстру́ктара канстру́ктараў
Д. канстру́ктару канстру́ктарам
В. канстру́ктар канстру́ктары
Т. канстру́ктарам канстру́ктарамі
М. канстру́ктары канстру́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)