Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гуры́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гуры́ец гуры́йцы
Р. гуры́йца гуры́йцаў
Д. гуры́йцу гуры́йцам
В. гуры́йца гуры́йцаў
Т. гуры́йцам гуры́йцамі
М. гуры́йцу гуры́йцах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

гуры́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гуры́йка гуры́йкі
Р. гуры́йкі гуры́ек
Д. гуры́йцы гуры́йкам
В. гуры́йку гуры́ек
Т. гуры́йкай
гуры́йкаю
гуры́йкамі
М. гуры́йцы гуры́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

гуры́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуры́йскі гуры́йская гуры́йскае гуры́йскія
Р. гуры́йскага гуры́йскай
гуры́йскае
гуры́йскага гуры́йскіх
Д. гуры́йскаму гуры́йскай гуры́йскаму гуры́йскім
В. гуры́йскі (неадуш.)
гуры́йскага (адуш.)
гуры́йскую гуры́йскае гуры́йскія (неадуш.)
гуры́йскіх (адуш.)
Т. гуры́йскім гуры́йскай
гуры́йскаю
гуры́йскім гуры́йскімі
М. гуры́йскім гуры́йскай гуры́йскім гуры́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Гу́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гу́рына
Р. Гу́рына
Д. Гу́рыну
В. Гу́рына
Т. Гу́рынам
М. Гу́рыне

Гурынё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гурынё́ўка
Р. Гурынё́ўкі
Д. Гурынё́ўцы
В. Гурынё́ўку
Т. Гурынё́ўкай
Гурынё́ўкаю
М. Гурынё́ўцы

Гурыны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гурыны́
Р. Гурыно́ў
Д. Гурына́м
В. Гурыны́
Т. Гурына́мі
М. Гурына́х

гу́рыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́рыя гу́рыі
Р. гу́рыі гу́рый
Д. гу́рыі гу́рыям
В. гу́рыю гу́рый
Т. гу́рыяй
гу́рыяю
гу́рыямі
М. гу́рыі гу́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гурэ́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гурэ́лі
Р. Гурэ́ль
Гурэ́ляў
Д. Гурэ́лям
В. Гурэ́лі
Т. Гурэ́лямі
М. Гурэ́лях

Гурэ́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гурэ́ц
Р. Гурца́
Д. Гурцу́
В. Гурэ́ц
Т. Гурцо́м
М. Гурцы́

гурэ́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурэ́чнік
Р. гурэ́чніку
Д. гурэ́чніку
В. гурэ́чнік
Т. гурэ́чнікам
М. гурэ́чніку

Крыніцы: piskunou2012.