гурэ́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурэ́чнік
Р. гурэ́чніку
Д. гурэ́чніку
В. гурэ́чнік
Т. гурэ́чнікам
М. гурэ́чніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)