загрэ́бены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загрэ́бены |
загрэ́беная |
загрэ́бенае |
загрэ́беныя |
Р. |
загрэ́бенага |
загрэ́бенай загрэ́бенае |
загрэ́бенага |
загрэ́беных |
Д. |
загрэ́бенаму |
загрэ́бенай |
загрэ́бенаму |
загрэ́беным |
В. |
загрэ́бены (неадуш.) |
загрэ́беную |
загрэ́бенае |
загрэ́беныя (неадуш.) загрэ́беных (адуш.) |
Т. |
загрэ́беным |
загрэ́бенай загрэ́бенаю |
загрэ́беным |
загрэ́бенымі |
М. |
загрэ́беным |
загрэ́бенай |
загрэ́беным |
загрэ́беных |
Кароткая форма: загрэ́бена.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
загрэ́бці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заграбу́ |
заграбё́м |
2-я ас. |
заграбе́ш |
заграбяце́ |
3-я ас. |
заграбе́ |
заграбу́ць |
Прошлы час |
м. |
загро́б |
загрэ́блі |
ж. |
загрэ́бла |
н. |
загрэ́бла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заграбі́ |
заграбі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загро́бшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Загрэ́ззе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Загрэ́ззе |
Р. |
Загрэ́ззя |
Д. |
Загрэ́ззю |
В. |
Загрэ́ззе |
Т. |
Загрэ́ззем |
М. |
Загрэ́ззі |
загрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загрэ́ю |
загрэ́ем |
2-я ас. |
загрэ́еш |
загрэ́еце |
3-я ас. |
загрэ́е |
загрэ́юць |
Прошлы час |
м. |
загрэ́ў |
загрэ́лі |
ж. |
загрэ́ла |
н. |
загрэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загрэ́й |
загрэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загрэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́гс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
за́гс |
за́гсы |
Р. |
за́гса |
за́гсаў |
Д. |
за́гсу |
за́гсам |
В. |
за́гс |
за́гсы |
Т. |
за́гсам |
за́гсамі |
М. |
за́гсе |
за́гсах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
за́гсаўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
за́гсаўскі |
за́гсаўская |
за́гсаўскае |
за́гсаўскія |
Р. |
за́гсаўскага |
за́гсаўскай за́гсаўскае |
за́гсаўскага |
за́гсаўскіх |
Д. |
за́гсаўскаму |
за́гсаўскай |
за́гсаўскаму |
за́гсаўскім |
В. |
за́гсаўскі (неадуш.) за́гсаўскага (адуш.) |
за́гсаўскую |
за́гсаўскае |
за́гсаўскія (неадуш.) за́гсаўскіх (адуш.) |
Т. |
за́гсаўскім |
за́гсаўскай за́гсаўскаю |
за́гсаўскім |
за́гсаўскімі |
М. |
за́гсаўскім |
за́гсаўскай |
за́гсаўскім |
за́гсаўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загу́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
загу́ба |
Р. |
загу́бы |
Д. |
загу́бе |
В. |
загу́бу |
Т. |
загу́бай загу́баю |
М. |
загу́бе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загубе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
загубе́нне |
Р. |
загубе́ння |
Д. |
загубе́нню |
В. |
загубе́нне |
Т. |
загубе́ннем |
М. |
загубе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
загубі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загублю́ся |
загу́бімся |
2-я ас. |
загу́бішся |
загу́біцеся |
3-я ас. |
загу́біцца |
загу́бяцца |
Прошлы час |
м. |
загубі́ўся |
загубі́ліся |
ж. |
загубі́лася |
н. |
загубі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
загубі́ся |
загубі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загубі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.