забяля́ць
‘бяліць што-небудзь; прыпраўляць што-небудзь смятанай’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забяля́ю |
забяля́ем |
2-я ас. |
забяля́еш |
забяля́еце |
3-я ас. |
забяля́е |
забяля́юць |
Прошлы час |
м. |
забяля́ў |
забяля́лі |
ж. |
забяля́ла |
н. |
забяля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забяля́й |
забяля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
забяля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Забянько́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Забянько́ва |
Р. |
Забянько́ва |
Д. |
Забянько́ву |
В. |
Забянько́ва |
Т. |
Забянько́вам |
М. |
Забянько́ве |
Забяро́заўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Забяро́заўка |
Р. |
Забяро́заўкі |
Д. |
Забяро́заўцы |
В. |
Забяро́заўку |
Т. |
Забяро́заўкай Забяро́заўкаю |
М. |
Забяро́заўцы |
забяру́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
забяру́шка |
Р. |
забяру́шкі |
Д. |
забяру́шцы |
В. |
забяру́шку |
Т. |
забяру́шкай забяру́шкаю |
М. |
забяру́шцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Забярэ́ззе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Забярэ́ззе |
Р. |
Забярэ́ззя |
Д. |
Забярэ́ззю |
В. |
Забярэ́ззе |
Т. |
Забярэ́ззем |
М. |
Забярэ́ззі |
Забярэ́зіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Забярэ́зіна |
Р. |
Забярэ́зіны |
Д. |
Забярэ́зіне |
В. |
Забярэ́зіну |
Т. |
Забярэ́зінай Забярэ́зінаю |
М. |
Забярэ́зіне |
Забярэ́зінец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Забярэ́зінец |
Р. |
Забярэ́зінца |
Д. |
Забярэ́зінцу |
В. |
Забярэ́зінец |
Т. |
Забярэ́зінцам |
М. |
Забярэ́зінцы |
Забярэ́зцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Забярэ́зцы |
Р. |
Забярэ́зцаў |
Д. |
Забярэ́зцам |
В. |
Забярэ́зцы |
Т. |
Забярэ́зцамі |
М. |
Забярэ́зцах |
забяспе́чана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
забяспе́чана |
забяспе́чаней |
- |