забрынча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забрынчу́ |
забрынчы́м |
| 2-я ас. |
забрынчы́ш |
забрынчыце́ |
| 3-я ас. |
забрынчы́ць |
забрынча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
забрынча́ў |
забрынча́лі |
| ж. |
забрынча́ла |
| н. |
забрынча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забрынчы́ |
забрынчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забрынча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забрынчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забрынчу́ |
забрынчы́м |
| 2-я ас. |
забрынчы́ш |
забрынчыце́ |
| 3-я ас. |
забрынчы́ць |
забрынча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
забрынчэ́ў |
забрынчэ́лі |
| ж. |
забрынчэ́ла |
| н. |
забрынчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забрынчы́ |
забрынчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забрынчэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
забрысці́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забрыду́ |
забрыдзё́м |
| 2-я ас. |
забрыдзе́ш |
забрыдзяце́ |
| 3-я ас. |
забрыдзе́ |
забрыду́ць |
| Прошлы час |
| м. |
забры́ў |
забрылі́ |
| ж. |
забрыла́ |
| н. |
забрыло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забрыдзі́ |
забрыдзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забрыта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
забрыта́нне |
| Р. |
забрыта́ння |
| Д. |
забрыта́нню |
| В. |
забрыта́нне |
| Т. |
забрыта́ннем |
| М. |
забрыта́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
забрыта́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забрыта́ны |
забрыта́ная |
забрыта́нае |
забрыта́ныя |
| Р. |
забрыта́нага |
забрыта́най забрыта́нае |
забрыта́нага |
забрыта́ных |
| Д. |
забрыта́наму |
забрыта́най |
забрыта́наму |
забрыта́ным |
| В. |
забрыта́ны (неадуш.) забрыта́нага (адуш.) |
забрыта́ную |
забрыта́нае |
забрыта́ныя (неадуш.) забрыта́ных (адуш.) |
| Т. |
забрыта́ным |
забрыта́най забрыта́наю |
забрыта́ным |
забрыта́нымі |
| М. |
забрыта́ным |
забрыта́най |
забрыта́ным |
забрыта́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
забрыта́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забрыта́ны |
забрыта́ная |
забрыта́нае |
забрыта́ныя |
| Р. |
забрыта́нага |
забрыта́най забрыта́нае |
забрыта́нага |
забрыта́ных |
| Д. |
забрыта́наму |
забрыта́най |
забрыта́наму |
забрыта́ным |
| В. |
забрыта́ны (неадуш.) забрыта́нага (адуш.) |
забрыта́ную |
забрыта́нае |
забрыта́ныя (неадуш.) забрыта́ных (адуш.) |
| Т. |
забрыта́ным |
забрыта́най забрыта́наю |
забрыта́ным |
забрыта́нымі |
| М. |
забрыта́ным |
забрыта́най |
забрыта́ным |
забрыта́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
забрыта́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забрыта́юся |
забрыта́емся |
| 2-я ас. |
забрыта́ешся |
забрыта́ецеся |
| 3-я ас. |
забрыта́ецца |
забрыта́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
забрыта́ўся |
забрыта́ліся |
| ж. |
забрыта́лася |
| н. |
забрыта́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забрыта́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
забрыта́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забрыта́ю |
забрыта́ем |
| 2-я ас. |
забрыта́еш |
забрыта́еце |
| 3-я ас. |
забрыта́е |
забрыта́юць |
| Прошлы час |
| м. |
забрыта́ў |
забрыта́лі |
| ж. |
забрыта́ла |
| н. |
забрыта́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забрыта́й |
забрыта́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забрыта́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забры́тваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забры́тваю |
забры́тваем |
| 2-я ас. |
забры́тваеш |
забры́тваеце |
| 3-я ас. |
забры́твае |
забры́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
забры́тваў |
забры́твалі |
| ж. |
забры́твала |
| н. |
забры́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забры́твай |
забры́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
забры́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забры́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забры́ты |
забры́тая |
забры́тае |
забры́тыя |
| Р. |
забры́тага |
забры́тай забры́тае |
забры́тага |
забры́тых |
| Д. |
забры́таму |
забры́тай |
забры́таму |
забры́тым |
| В. |
забры́ты (неадуш.) забры́тага (адуш.) |
забры́тую |
забры́тае |
забры́тыя (неадуш.) забры́тых (адуш.) |
| Т. |
забры́тым |
забры́тай забры́таю |
забры́тым |
забры́тымі |
| М. |
забры́тым |
забры́тай |
забры́тым |
забры́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.