бунтаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бунтаўні́к | бунтаўнікі́ | |
| бунтаўніка́ | бунтаўніко́ў | |
| бунтаўніку́ | бунтаўніка́м | |
| бунтаўніка́ | бунтаўніко́ў | |
| бунтаўніко́м | бунтаўніка́мі | |
| бунтаўніку́ | бунтаўніка́х |
Крыніцы:
бунтаўні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бунтаўні́к | бунтаўнікі́ | |
| бунтаўніка́ | бунтаўніко́ў | |
| бунтаўніку́ | бунтаўніка́м | |
| бунтаўніка́ | бунтаўніко́ў | |
| бунтаўніко́м | бунтаўніка́мі | |
| бунтаўніку́ | бунтаўніка́х |
Крыніцы:
бунтаўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бунтаўні́ца | бунтаўні́цы | |
| бунтаўні́цы | бунтаўні́ц | |
| бунтаўні́цы | бунтаўні́цам | |
| бунтаўні́цу | бунтаўні́ц | |
| бунтаўні́цай бунтаўні́цаю |
бунтаўні́цамі | |
| бунтаўні́цы | бунтаўні́цах |
Крыніцы:
бунтаўні́цкі
прыметнік, якасны
| бунтаўні́цкі | бунтаўні́цкая | бунтаўні́цкае | бунтаўні́цкія | |
| бунтаўні́цкага | бунтаўні́цкай бунтаўні́цкае |
бунтаўні́цкага | бунтаўні́цкіх | |
| бунтаўні́цкаму | бунтаўні́цкай | бунтаўні́цкаму | бунтаўні́цкім | |
| бунтаўні́цкі ( бунтаўні́цкага ( |
бунтаўні́цкую | бунтаўні́цкае | бунтаўні́цкія ( бунтаўні́цкіх ( |
|
| бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкай бунтаўні́цкаю |
бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкімі | |
| бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкай | бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкіх | |
Крыніцы:
бунтаўні́цкі
прыметнік, адносны
| бунтаўні́цкі | бунтаўні́цкая | бунтаўні́цкае | бунтаўні́цкія | |
| бунтаўні́цкага | бунтаўні́цкай бунтаўні́цкае |
бунтаўні́цкага | бунтаўні́цкіх | |
| бунтаўні́цкаму | бунтаўні́цкай | бунтаўні́цкаму | бунтаўні́цкім | |
| бунтаўні́цкі ( бунтаўні́цкага ( |
бунтаўні́цкую | бунтаўні́цкае | бунтаўні́цкія ( бунтаўні́цкіх ( |
|
| бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкай бунтаўні́цкаю |
бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкімі | |
| бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкай | бунтаўні́цкім | бунтаўні́цкіх | |
Крыніцы:
бунтаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бунтаўшчы́к | бунтаўшчыкі́ | |
| бунтаўшчыка́ | бунтаўшчыко́ў | |
| бунтаўшчыку́ | бунтаўшчыка́м | |
| бунтаўшчыка́ | бунтаўшчыко́ў | |
| бунтаўшчыко́м | бунтаўшчыка́мі | |
| бунтаўшчыку́ | бунтаўшчыка́х |
Крыніцы:
бунтаўшчы́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бунтаўшчы́ца | бунтаўшчы́цы | |
| бунтаўшчы́цы | бунтаўшчы́ц | |
| бунтаўшчы́цы | бунтаўшчы́цам | |
| бунтаўшчы́цу | бунтаўшчы́ц | |
| бунтаўшчы́цай бунтаўшчы́цаю |
бунтаўшчы́цамі | |
| бунтаўшчы́цы | бунтаўшчы́цах |
Крыніцы:
бунтаўшчы́цкі
прыметнік, адносны
| бунтаўшчы́цкі | бунтаўшчы́цкая | бунтаўшчы́цкае | бунтаўшчы́цкія | |
| бунтаўшчы́цкага | бунтаўшчы́цкай бунтаўшчы́цкае |
бунтаўшчы́цкага | бунтаўшчы́цкіх | |
| бунтаўшчы́цкаму | бунтаўшчы́цкай | бунтаўшчы́цкаму | бунтаўшчы́цкім | |
| бунтаўшчы́цкі ( бунтаўшчы́цкага ( |
бунтаўшчы́цкую | бунтаўшчы́цкае | бунтаўшчы́цкія ( бунтаўшчы́цкіх ( |
|
| бунтаўшчы́цкім | бунтаўшчы́цкай бунтаўшчы́цкаю |
бунтаўшчы́цкім | бунтаўшчы́цкімі | |
| бунтаўшчы́цкім | бунтаўшчы́цкай | бунтаўшчы́цкім | бунтаўшчы́цкіх | |
Крыніцы:
бунто́ўна
прыслоўе
| бунто́ўна | - | - |
Крыніцы:
бунто́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| бунто́ўнасць | |
| бунто́ўнасці | |
| бунто́ўнасці | |
| бунто́ўнасць | |
| бунто́ўнасцю | |
| бунто́ўнасці |
Крыніцы:
бунто́ўны
прыметнік, якасны
| бунто́ўны | бунто́ўная | бунто́ўнае | бунто́ўныя | |
| бунто́ўнага | бунто́ўнай бунто́ўнае |
бунто́ўнага | бунто́ўных | |
| бунто́ўнаму | бунто́ўнай | бунто́ўнаму | бунто́ўным | |
| бунто́ўны ( бунто́ўнага ( |
бунто́ўную | бунто́ўнае | бунто́ўныя ( бунто́ўных ( |
|
| бунто́ўным | бунто́ўнай бунто́ўнаю |
бунто́ўным | бунто́ўнымі | |
| бунто́ўным | бунто́ўнай | бунто́ўным | бунто́ўных | |
Крыніцы: