бунтаўшчы́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бунтаўшчы́ца бунтаўшчы́цы
Р. бунтаўшчы́цы бунтаўшчы́ц
Д. бунтаўшчы́цы бунтаўшчы́цам
В. бунтаўшчы́цу бунтаўшчы́ц
Т. бунтаўшчы́цай
бунтаўшчы́цаю
бунтаўшчы́цамі
М. бунтаўшчы́цы бунтаўшчы́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)