заплё́хаць
‘пачаць утвараць гукі, стукаючы па вадзе, падаючы ў ваду; калыхнуцца з пляскам; забурліць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заплё́хаю |
заплё́хаем |
| 2-я ас. |
заплё́хаеш |
заплё́хаеце |
| 3-я ас. |
заплё́хае |
заплё́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
заплё́хаў |
заплё́халі |
| ж. |
заплё́хала |
| н. |
заплё́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заплё́хай |
заплё́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заплё́хаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заплі́гаць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заплі́гаю |
заплі́гаем |
| 2-я ас. |
заплі́гаеш |
заплі́гаеце |
| 3-я ас. |
заплі́гае |
заплі́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
заплі́гаў |
заплі́галі |
| ж. |
заплі́гала |
| н. |
заплі́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заплі́гай |
заплі́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заплі́гаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
запліка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
запліка́нне |
| Р. |
запліка́ння |
| Д. |
запліка́нню |
| В. |
запліка́нне |
| Т. |
запліка́ннем |
| М. |
запліка́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
запліка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запліка́юся |
запліка́емся |
| 2-я ас. |
запліка́ешся |
запліка́ецеся |
| 3-я ас. |
запліка́ецца |
запліка́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
запліка́ўся |
запліка́ліся |
| ж. |
запліка́лася |
| н. |
запліка́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запліка́йся |
запліка́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
запліка́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
запліка́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запліка́ю |
запліка́ем |
| 2-я ас. |
запліка́еш |
запліка́еце |
| 3-я ас. |
запліка́е |
запліка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
запліка́ў |
запліка́лі |
| ж. |
запліка́ла |
| н. |
запліка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запліка́й |
запліка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
запліка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заплікну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заплікну́ты |
заплікну́тая |
заплікну́тае |
заплікну́тыя |
| Р. |
заплікну́тага |
заплікну́тай заплікну́тае |
заплікну́тага |
заплікну́тых |
| Д. |
заплікну́таму |
заплікну́тай |
заплікну́таму |
заплікну́тым |
| В. |
заплікну́ты (неадуш.) заплікну́тага (адуш.) |
заплікну́тую |
заплікну́тае |
заплікну́тыя (неадуш.) заплікну́тых (адуш.) |
| Т. |
заплікну́тым |
заплікну́тай заплікну́таю |
заплікну́тым |
заплікну́тымі |
| М. |
заплікну́тым |
заплікну́тай |
заплікну́тым |
заплікну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заплікну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заплікну́ты |
заплікну́тая |
заплікну́тае |
заплікну́тыя |
| Р. |
заплікну́тага |
заплікну́тай заплікну́тае |
заплікну́тага |
заплікну́тых |
| Д. |
заплікну́таму |
заплікну́тай |
заплікну́таму |
заплікну́тым |
| В. |
заплікну́ты (неадуш.) заплікну́тага (адуш.) |
заплікну́тую |
заплікну́тае |
заплікну́тыя (неадуш.) заплікну́тых (адуш.) |
| Т. |
заплікну́тым |
заплікну́тай заплікну́таю |
заплікну́тым |
заплікну́тымі |
| М. |
заплікну́тым |
заплікну́тай |
заплікну́тым |
заплікну́тых |
Кароткая форма: заплікну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заплікну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заплікну́ся |
заплікнё́мся |
| 2-я ас. |
заплікне́шся |
заплікняце́ся |
| 3-я ас. |
заплікне́цца |
заплікну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
заплікну́ўся |
заплікну́ліся |
| ж. |
заплікну́лася |
| н. |
заплікну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заплікні́ся |
заплікні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заплікну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
заплікну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заплікну́ |
заплікнё́м |
| 2-я ас. |
заплікне́ш |
заплікняце́ |
| 3-я ас. |
заплікне́ |
заплікну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
заплікну́ў |
заплікну́лі |
| ж. |
заплікну́ла |
| н. |
заплікну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заплікні́ |
заплікні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заплікну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заплі́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заплі́чка |
заплі́чкі |
| Р. |
заплі́чкі |
заплі́чак |
| Д. |
заплі́чцы |
заплі́чкам |
| В. |
заплі́чку |
заплі́чкі |
| Т. |
заплі́чкай заплі́чкаю |
заплі́чкамі |
| М. |
заплі́чцы |
заплі́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.