Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

Завярша́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Завярша́ны
Р. Завярша́н
Завярша́наў
Д. Завярша́нам
В. Завярша́ны
Т. Завярша́намі
М. Завярша́нах

завярша́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завярша́ецца завярша́юцца
Прошлы час
м. завярша́ўся завярша́ліся
ж. завярша́лася
н. завярша́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завярша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завярша́ю завярша́ем
2-я ас. завярша́еш завярша́еце
3-я ас. завярша́е завярша́юць
Прошлы час
м. завярша́ў завярша́лі
ж. завярша́ла
н. завярша́ла
Загадны лад
2-я ас. завярша́й завярша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завярша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завярша́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завярша́ючы завярша́ючая завярша́ючае завярша́ючыя
Р. завярша́ючага завярша́ючай
завярша́ючае		 завярша́ючага завярша́ючых
Д. завярша́ючаму завярша́ючай завярша́ючаму завярша́ючым
В. завярша́ючы (неадуш.) завярша́ючую завярша́ючае завярша́ючыя (неадуш.)
Т. завярша́ючым завярша́ючай
завярша́ючаю		 завярша́ючым завярша́ючымі
М. завярша́ючым завярша́ючай завярша́ючым завярша́ючых

Крыніцы: prym2009, tsbm1984.

завярша́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завярша́ючы завярша́ючая завярша́ючае завярша́ючыя
Р. завярша́ючага завярша́ючай
завярша́ючае		 завярша́ючага завярша́ючых
Д. завярша́ючаму завярша́ючай завярша́ючаму завярша́ючым
В. завярша́ючы (неадуш.) завярша́ючую завярша́ючае завярша́ючыя (неадуш.)
Т. завярша́ючым завярша́ючай
завярша́ючаю		 завярша́ючым завярша́ючымі
М. завярша́ючым завярша́ючай завярша́ючым завярша́ючых

Крыніцы: prym2009, tsbm1984.

завяршы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завяршы́цца
заве́ршыцца		 завярша́цца
заве́ршацца
Прошлы час
м. завяршы́ўся завяршы́ліся
ж. завяршы́лася
н. завяршы́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завяршы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завяршу́ заве́ршым
завяршы́м
2-я ас. заве́ршыш
завяршы́ш		 заве́ршыце
завершыце́
3-я ас. заве́ршыць
завяршы́ць		 заве́ршаць
завярша́ць
Прошлы час
м. завяршы́ў завяршы́лі
ж. завяршы́ла
н. завяршы́ла
Загадны лад
2-я ас. завяршы́ завяршы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час завяршы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

завяршэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. завяршэ́нне
Р. завяршэ́ння
Д. завяршэ́нню
В. завяршэ́нне
Т. завяршэ́ннем
М. завяршэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Завярэ́жжа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Завярэ́жжа
Р. Завярэ́жжа
Д. Завярэ́жжу
В. Завярэ́жжа
Т. Завярэ́жжам
М. Завярэ́жжы

завярэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. завярэ́нне завярэ́нні
Р. завярэ́ння завярэ́нняў
Д. завярэ́нню завярэ́нням
В. завярэ́нне завярэ́нні
Т. завярэ́ннем завярэ́ннямі
М. завярэ́нні завярэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.