Verbum

анлайнавы слоўнік

Гу́рнаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Гу́рнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Гу́рніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Гурно́фель

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

гуро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гуро́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гуро́нскі	гуро́нская	гуро́нскае	гуро́нскія
Р.	гуро́нскага	гуро́нскай гуро́нскае	гуро́нскага	гуро́нскіх
Д.	гуро́нскаму	гуро́нскай	гуро́нскаму	гуро́нскім
В.	гуро́нскі (неадуш.) гуро́нскага (адуш.)	гуро́нскую	гуро́нскае	гуро́нскія (неадуш.) гуро́нскіх (адуш.)
Т.	гуро́нскім	гуро́нскай гуро́нскаю	гуро́нскім	гуро́нскімі
М.	гуро́нскім	гуро́нскай	гуро́нскім	гуро́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

гуро́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гуро́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гуро́чны	гуро́чная	гуро́чнае	гуро́чныя
Р.	гуро́чнага	гуро́чнай гуро́чнае	гуро́чнага	гуро́чных
Д.	гуро́чнаму	гуро́чнай	гуро́чнаму	гуро́чным
В.	гуро́чны (неадуш.) гуро́чнага (адуш.)	гуро́чную	гуро́чнае	гуро́чныя (неадуш.) гуро́чных (адуш.)
Т.	гуро́чным	гуро́чнай гуро́чнаю	гуро́чным	гуро́чнымі
М.	гуро́чным	гуро́чнай	гуро́чным	гуро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гу́рт

‘група людзей; статак жывёл’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́рт

‘музычная група’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.