гу́рт
‘група людзей; статак жывёл’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
гу́рт | гурты́ | |
гу́рту | гурто́ў | |
гу́рту | гурта́м | |
гу́рт | гурты́ | |
гу́ртам | гурта́мі | |
гу́рце | гурта́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)