Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

вінава́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вінава́чуся вінава́цімся
2-я ас. вінава́цішся вінава́ціцеся
3-я ас. вінава́ціцца вінава́цяцца
Прошлы час
м. вінава́ціўся вінава́ціліся
ж. вінава́цілася
н. вінава́цілася
Дзеепрыслоўе
цяп. час вінава́цячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінава́ціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вінава́чу вінава́цім
2-я ас. вінава́ціш вінава́ціце
3-я ас. вінава́ціць вінава́цяць
Прошлы час
м. вінава́ціў вінава́цілі
ж. вінава́ціла
н. вінава́ціла
Загадны лад
2-я ас. вінава́ць вінава́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вінава́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінава́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінава́чанне вінава́чанні
Р. вінава́чання вінава́чанняў
Д. вінава́чанню вінава́чанням
В. вінава́чанне вінава́чанні
Т. вінава́чаннем вінава́чаннямі
М. вінава́чанні вінава́чаннях

Крыніцы: piskunou2012.

вінава́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінава́чаны вінава́чаная вінава́чанае вінава́чаныя
Р. вінава́чанага вінава́чанай
вінава́чанае		 вінава́чанага вінава́чаных
Д. вінава́чанаму вінава́чанай вінава́чанаму вінава́чаным
В. вінава́чаны (неадуш.)
вінава́чанага (адуш.)		 вінава́чаную вінава́чанае вінава́чаныя (неадуш.)
вінава́чаных (адуш.)
Т. вінава́чаным вінава́чанай
вінава́чанаю		 вінава́чаным вінава́чанымі
М. вінава́чаным вінава́чанай вінава́чаным вінава́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

вінава́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінава́чванне вінава́чванні
Р. вінава́чвання вінава́чванняў
Д. вінава́чванню вінава́чванням
В. вінава́чванне вінава́чванні
Т. вінава́чваннем вінава́чваннямі
М. вінава́чванні вінава́чваннях

Крыніцы: piskunou2012.

вінагра́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вінагра́д
Р. вінагра́ду
Д. вінагра́ду
В. вінагра́д
Т. вінагра́дам
М. вінагра́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вінагра́д

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вінагра́д
Р. Вінагра́да
Д. Вінагра́ду
В. Вінагра́д
Т. Вінагра́дам
М. Вінагра́дзе

вінаградадаві́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінаградадаві́льны вінаградадаві́льная вінаградадаві́льнае вінаградадаві́льныя
Р. вінаградадаві́льнага вінаградадаві́льнай
вінаградадаві́льнае		 вінаградадаві́льнага вінаградадаві́льных
Д. вінаградадаві́льнаму вінаградадаві́льнай вінаградадаві́льнаму вінаградадаві́льным
В. вінаградадаві́льны (неадуш.)
вінаградадаві́льнага (адуш.)		 вінаградадаві́льную вінаградадаві́льнае вінаградадаві́льныя (неадуш.)
вінаградадаві́льных (адуш.)
Т. вінаградадаві́льным вінаградадаві́льнай
вінаградадаві́льнаю		 вінаградадаві́льным вінаградадаві́льнымі
М. вінаградадаві́льным вінаградадаві́льнай вінаградадаві́льным вінаградадаві́льных

Крыніцы: piskunou2012.

вінаградалячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вінаградалячэ́нне
Р. вінаградалячэ́ння
Д. вінаградалячэ́нню
В. вінаградалячэ́нне
Т. вінаградалячэ́ннем
М. вінаградалячэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

вінагра́дар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінагра́дар вінагра́дары
Р. вінагра́дара вінагра́дараў
Д. вінагра́дару вінагра́дарам
В. вінагра́дара вінагра́дараў
Т. вінагра́дарам вінагра́дарамі
М. вінагра́дару вінагра́дарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.