вінава́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінава́чанне вінава́чанні
Р. вінава́чання вінава́чанняў
Д. вінава́чанню вінава́чанням
В. вінава́чанне вінава́чанні
Т. вінава́чаннем вінава́чаннямі
М. вінава́чанні вінава́чаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)