вінава́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вінава́чванне | вінава́чванні | |
вінава́чвання | вінава́чванняў | |
вінава́чванню | вінава́чванням | |
вінава́чванне | вінава́чванні | |
вінава́чваннем | вінава́чваннямі | |
вінава́чванні | вінава́чваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)