загрунтава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загрунту́ю |
загрунту́ем |
2-я ас. |
загрунту́еш |
загрунту́еце |
3-я ас. |
загрунту́е |
загрунту́юць |
Прошлы час |
м. |
загрунтава́ў |
загрунтава́лі |
ж. |
загрунтава́ла |
н. |
загрунтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загрунту́й |
загрунту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загрунтава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загрунто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
загрунто́ўванне |
Р. |
загрунто́ўвання |
Д. |
загрунто́ўванню |
В. |
загрунто́ўванне |
Т. |
загрунто́ўваннем |
М. |
загрунто́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
загрунто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
загрунто́ўваецца |
загрунто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
загрунто́ўваўся |
загрунто́ўваліся |
ж. |
загрунто́ўвалася |
н. |
загрунто́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загрунто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загрунто́ўваю |
загрунто́ўваем |
2-я ас. |
загрунто́ўваеш |
загрунто́ўваеце |
3-я ас. |
загрунто́ўвае |
загрунто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
загрунто́ўваў |
загрунто́ўвалі |
ж. |
загрунто́ўвала |
н. |
загрунто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
загрунто́ўвай |
загрунто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
загрунто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загруча́ць
‘забразгаць, загрукацець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загручу́ |
загручы́м |
2-я ас. |
загручы́ш |
загручыце́ |
3-я ас. |
загручы́ць |
загруча́ць |
Прошлы час |
м. |
загруча́ў |
загруча́лі |
ж. |
загруча́ла |
н. |
загруча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загручы́ |
загручы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загруча́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загручэ́ць
‘забразгаць, загрукацець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загручу́ |
загручы́м |
2-я ас. |
загручы́ш |
загручыце́ |
3-я ас. |
загручы́ць |
загруча́ць |
Прошлы час |
м. |
загручэ́ў |
загручэ́лі |
ж. |
загручэ́ла |
н. |
загручэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загручы́ |
загручы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загручэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загрыбе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
загрыбе́нне |
Р. |
загрыбе́ння |
Д. |
загрыбе́нню |
В. |
загрыбе́нне |
Т. |
загрыбе́ннем |
М. |
загрыбе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
загрыбзо́ніць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загрыбзо́ню |
загрыбзо́нім |
2-я ас. |
загрыбзо́ніш |
загрыбзо́ніце |
3-я ас. |
загрыбзо́ніць |
загрыбзо́няць |
Прошлы час |
м. |
загрыбзо́ніў |
загрыбзо́нілі |
ж. |
загрыбзо́ніла |
н. |
загрыбзо́ніла |
Загадны лад |
2-я ас. |
загрыбзо́нь |
загрыбзо́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загрыбзо́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загры́вак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
загры́вак |
загры́ўкі |
Р. |
загры́ўка |
загры́ўкаў |
Д. |
загры́ўку |
загры́ўкам |
В. |
загры́вак |
загры́ўкі |
Т. |
загры́ўкам |
загры́ўкамі |
М. |
загры́ўку |
загры́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.