завярну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярну́ |
заве́рнем |
2-я ас. |
заве́рнеш |
заве́рнеце |
3-я ас. |
заве́рне |
заве́рнуць |
Прошлы час |
м. |
завярну́ў |
завярну́лі |
ж. |
завярну́ла |
н. |
завярну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завярні́ |
завярні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завярну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завярста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
завярста́ны |
завярста́ная |
завярста́нае |
завярста́ныя |
Р. |
завярста́нага |
завярста́най завярста́нае |
завярста́нага |
завярста́ных |
Д. |
завярста́наму |
завярста́най |
завярста́наму |
завярста́ным |
В. |
завярста́ны (неадуш.) завярста́нага (адуш.) |
завярста́ную |
завярста́нае |
завярста́ныя (неадуш.) завярста́ных (адуш.) |
Т. |
завярста́ным |
завярста́най завярста́наю |
завярста́ным |
завярста́нымі |
М. |
завярста́ным |
завярста́най |
завярста́ным |
завярста́ных |
Кароткая форма: завярста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
завярста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярста́ю |
завярста́ем |
2-я ас. |
завярста́еш |
завярста́еце |
3-я ас. |
завярста́е |
завярста́юць |
Прошлы час |
м. |
завярста́ў |
завярста́лі |
ж. |
завярста́ла |
н. |
завярста́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завярста́й |
завярста́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завярста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завярта́ць
‘павярнуць, пачаць рушыцца ў іншым напрамку’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярта́ю |
завярта́ем |
2-я ас. |
завярта́еш |
завярта́еце |
3-я ас. |
завярта́е |
завярта́юць |
Прошлы час |
м. |
завярта́ў |
завярта́лі |
ж. |
завярта́ла |
н. |
завярта́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завярта́й |
завярта́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завярта́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
завярце́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярчу́ся |
заве́рцімся |
2-я ас. |
заве́рцішся |
заве́рціцеся |
3-я ас. |
заве́рціцца |
заве́рцяцца |
Прошлы час |
м. |
завярце́ўся |
завярце́ліся |
ж. |
завярце́лася |
н. |
завярце́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завярце́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завярце́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завярчу́ |
заве́рцім |
2-я ас. |
заве́рціш |
заве́рціце |
3-я ас. |
заве́рціць |
заве́рцяць |
Прошлы час |
м. |
завярце́ў |
завярце́лі |
ж. |
завярце́ла |
н. |
завярце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завярці́ |
завярці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завярце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
завярша́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завярша́льнік |
завярша́льнікі |
Р. |
завярша́льніка |
завярша́льнікаў |
Д. |
завярша́льніку |
завярша́льнікам |
В. |
завярша́льніка |
завярша́льнікаў |
Т. |
завярша́льнікам |
завярша́льнікамі |
М. |
завярша́льніку |
завярша́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завярша́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завярша́льніца |
завярша́льніцы |
Р. |
завярша́льніцы |
завярша́льніц |
Д. |
завярша́льніцы |
завярша́льніцам |
В. |
завярша́льніцу |
завярша́льніц |
Т. |
завярша́льніцай завярша́льніцаю |
завярша́льніцамі |
М. |
завярша́льніцы |
завярша́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завярша́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
завярша́льны |
завярша́льная |
завярша́льнае |
завярша́льныя |
Р. |
завярша́льнага |
завярша́льнай завярша́льнае |
завярша́льнага |
завярша́льных |
Д. |
завярша́льнаму |
завярша́льнай |
завярша́льнаму |
завярша́льным |
В. |
завярша́льны (неадуш.) завярша́льнага (адуш.) |
завярша́льную |
завярша́льнае |
завярша́льныя (неадуш.) завярша́льных (адуш.) |
Т. |
завярша́льным |
завярша́льнай завярша́льнаю |
завярша́льным |
завярша́льнымі |
М. |
завярша́льным |
завярша́льнай |
завярша́льным |
завярша́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.