Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

гурко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гурко́вы гурко́вая гурко́вае гурко́выя
Р. гурко́вага гурко́вай
гурко́вае		 гурко́вага гурко́вых
Д. гурко́ваму гурко́вай гурко́ваму гурко́вым
В. гурко́вы (неадуш.)
гурко́вага (адуш.)		 гурко́вую гурко́вае гурко́выя (неадуш.)
гурко́вых (адуш.)
Т. гурко́вым гурко́вай
гурко́ваю		 гурко́вым гурко́вымі
М. гурко́вым гурко́вай гурко́вым гурко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

гурко́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурко́ўнік
Р. гурко́ўніку
Д. гурко́ўніку
В. гурко́ўнік
Т. гурко́ўнікам
М. гурко́ўніку

Крыніцы: piskunou2012.

гурма́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гурма́ гу́рмы
Р. гурмы́ гу́рмаў
Д. гурме́ гу́рмам
В. гурму́ гу́рмы
Т. гурмо́й
гурмо́ю		 гу́рмамі
М. гурме́ гу́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́рмай

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гу́рмай - -

Крыніцы: piskunou2012.

гу́рмам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гу́рмам - -

Крыніцы: piskunou2012.

гурма́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гурма́н гурма́ны
Р. гурма́на гурма́наў
Д. гурма́ну гурма́нам
В. гурма́на гурма́наў
Т. гурма́нам гурма́намі
М. гурма́не гурма́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурма́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гурма́нка гурма́нкі
Р. гурма́нкі гурма́нак
Д. гурма́нцы гурма́нкам
В. гурма́нку гурма́нак
Т. гурма́нкай
гурма́нкаю		 гурма́нкамі
М. гурма́нцы гурма́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурма́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гурма́нскі гурма́нская гурма́нскае гурма́нскія
Р. гурма́нскага гурма́нскай
гурма́нскае		 гурма́нскага гурма́нскіх
Д. гурма́нскаму гурма́нскай гурма́нскаму гурма́нскім
В. гурма́нскі (неадуш.)
гурма́нскага (адуш.)		 гурма́нскую гурма́нскае гурма́нскія (неадуш.)
гурма́нскіх (адуш.)
Т. гурма́нскім гурма́нскай
гурма́нскаю		 гурма́нскім гурма́нскімі
М. гурма́нскім гурма́нскай гурма́нскім гурма́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурма́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурма́нства
Р. гурма́нства
Д. гурма́нству
В. гурма́нства
Т. гурма́нствам
М. гурма́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гурмо́й

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гурмо́й - -

Крыніцы: piskunou2012.