гурко́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гурко́ўнік
Р. гурко́ўніку
Д. гурко́ўніку
В. гурко́ўнік
Т. гурко́ўнікам
М. гурко́ўніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)