Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

рухаве́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рухаве́йшы рухаве́йшая рухаве́йшае рухаве́йшыя
Р. рухаве́йшага рухаве́йшай
рухаве́йшае		 рухаве́йшага рухаве́йшых
Д. рухаве́йшаму рухаве́йшай рухаве́йшаму рухаве́йшым
В. рухаве́йшы (неадуш.)
рухаве́йшага (адуш.)		 рухаве́йшую рухаве́йшае рухаве́йшыя (неадуш.)
рухаве́йшых (адуш.)
Т. рухаве́йшым рухаве́йшай
рухаве́йшаю		 рухаве́йшым рухаве́йшымі
М. рухаве́йшым рухаве́йшай рухаве́йшым рухаве́йшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

руха́венька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
руха́венька - -

Крыніцы: piskunou2012.

руха́венькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руха́венькі руха́венькая руха́венькае руха́венькія
Р. руха́венькага руха́венькай
руха́венькае		 руха́венькага руха́венькіх
Д. руха́венькаму руха́венькай руха́венькаму руха́венькім
В. руха́венькі (неадуш.)
руха́венькага (адуш.)		 руха́венькую руха́венькае руха́венькія (неадуш.)
руха́венькіх (адуш.)
Т. руха́венькім руха́венькай
руха́венькаю		 руха́венькім руха́венькімі
М. руха́венькім руха́венькай руха́венькім руха́венькіх

Крыніцы: piskunou2012.

рухаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рухаві́к рухавікі́
Р. рухавіка́ рухавіко́ў
Д. рухавіку́ рухавіка́м
В. рухаві́к рухавікі́
Т. рухавіко́м рухавіка́мі
М. рухавіку́ рухавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рухаві́к-генера́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рухаві́к-генера́тар рухаві́к-генера́тары
Р. рухаві́к-генера́тара рухаві́к-генера́тараў
Д. рухаві́к-генера́тару рухаві́к-генера́тарам
В. рухаві́к-генера́тар рухаві́к-генера́тары
Т. рухаві́к-генера́тарам рухаві́к-генера́тарамі
М. рухаві́к-генера́тары рухаві́к-генера́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

руха́вісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руха́вісты руха́вістая руха́вістае руха́вістыя
Р. руха́вістага руха́вістай
руха́вістае		 руха́вістага руха́вістых
Д. руха́вістаму руха́вістай руха́вістаму руха́вістым
В. руха́вісты (неадуш.)
руха́вістага (адуш.)		 руха́вістую руха́вістае руха́вістыя (неадуш.)
руха́вістых (адуш.)
Т. руха́вістым руха́вістай
руха́вістаю		 руха́вістым руха́вістымі
М. руха́вістым руха́вістай руха́вістым руха́вістых

Крыніцы: piskunou2012.

руха́віць

‘прымушаць каго-небудзь рухацца, прыводзіць што-небудзь у рух’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руха́ўлю руха́вім
2-я ас. руха́віш руха́віце
3-я ас. руха́віць руха́вяць
Прошлы час
м. руха́віў руха́вілі
ж. руха́віла
н. руха́віла
Загадны лад
2-я ас. руха́ў руха́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час руха́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

рухавічо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рухавічо́к рухавічкі́
Р. рухавічка́ рухавічко́ў
Д. рухавічку́ рухавічка́м
В. рухавічо́к рухавічкі́
Т. рухавічко́м рухавічка́мі
М. рухавічку́ рухавічка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руха́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руха́вы руха́вая руха́вае руха́выя
Р. руха́вага руха́вай
руха́вае		 руха́вага руха́вых
Д. руха́ваму руха́вай руха́ваму руха́вым
В. руха́вы (неадуш.)
руха́вага (адуш.)		 руха́вую руха́вае руха́выя (неадуш.)
руха́вых (адуш.)
Т. руха́вым руха́вай
руха́ваю		 руха́вым руха́вымі
М. руха́вым руха́вай руха́вым руха́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́хальнік

‘асоба - той, хто рухае што-небудзь або спрыяе руханню чаго-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ру́хальнік ру́хальнікі
Р. ру́хальніка ру́хальнікаў
Д. ру́хальніку ру́хальнікам
В. ру́хальніка ру́хальнікаў
Т. ру́хальнікам ру́хальнікамі
М. ру́хальніку ру́хальніках

Крыніцы: piskunou2012.