ру́хальнік
‘асоба - той, хто рухае што-небудзь або спрыяе руханню чаго-небудзь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ру́хальнік | ру́хальнікі | |
| ру́хальніка | ру́хальнікаў | |
| ру́хальніку | ру́хальнікам | |
| ру́хальніка | ру́хальнікаў | |
| ру́хальнікам | ру́хальнікамі | |
| ру́хальніку | ру́хальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)