руха́віць

‘прымушаць каго-небудзь рухацца, прыводзіць што-небудзь у рух’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. руха́ўлю руха́вім
2-я ас. руха́віш руха́віце
3-я ас. руха́віць руха́вяць
Прошлы час
м. руха́віў руха́вілі
ж. руха́віла
н. руха́віла
Загадны лад
2-я ас. руха́ў руха́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час руха́вячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)