Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзклнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

ру́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ру́б ру́бы
Р. ру́ба ру́баў
Д. ру́бу ру́бам
В. ру́б ру́бы
Т. ру́бам ру́бамі
М. ру́бе ру́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ру́ба

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ру́ба
Р. Ру́бы
Д. Ру́бе
В. Ру́бу
Т. Ру́бай
Ру́баю
М. Ру́бе

рубава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рубава́нне
Р. рубава́ння
Д. рубава́нню
В. рубава́нне
Т. рубава́ннем
М. рубава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

рубава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рубу́ю рубу́ем
2-я ас. рубу́еш рубу́еце
3-я ас. рубу́е рубу́юць
Прошлы час
м. рубава́ў рубава́лі
ж. рубава́ла
н. рубава́ла
Загадны лад
2-я ас. рубу́й рубу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рубу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ру́бавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́бавы ру́бавая ру́бавае ру́бавыя
Р. ру́бавага ру́бавай
ру́бавае		 ру́бавага ру́бавых
Д. ру́баваму ру́бавай ру́баваму ру́бавым
В. ру́бавы ру́бавую ру́бавае ру́бавыя
Т. ру́бавым ру́бавай
ру́баваю		 ру́бавым ру́бавымі
М. ру́бавым ру́бавай ру́бавым ру́бавых

Крыніцы: tsblm1996.

руба́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. руба́ка руба́кі
Р. руба́кі руба́к
Д. руба́ку руба́кам
В. руба́ку руба́к
Т. руба́кам руба́камі
М. руба́ку руба́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ру́бам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ру́бам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Руба́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Руба́нава
Р. Руба́нава
Д. Руба́наву
В. Руба́нава
Т. Руба́навам
М. Руба́наве

Ру́банае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Ру́банае
Р. Ру́банага
Д. Ру́банаму
В. Ру́банае
Т. Ру́баным
М. Ру́баным

руба́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руба́нак руба́нкі
Р. руба́нка руба́нкаў
Д. руба́нку руба́нкам
В. руба́нак руба́нкі
Т. руба́нкам руба́нкамі
М. руба́нку руба́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.