Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

руці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. руці́н
Р. руці́ну
Д. руці́ну
В. руці́н
Т. руці́нам
М. руці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

руці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. руці́на
Р. руці́ны
Д. руці́не
В. руці́ну
Т. руці́най
руці́наю
М. руці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руцінё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руцінё́р руцінё́ры
Р. руцінё́ра руцінё́раў
Д. руцінё́ру руцінё́рам
В. руцінё́ра руцінё́раў
Т. руцінё́рам руцінё́рамі
М. руцінё́ру руцінё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руцінё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. руцінё́рка руцінё́ркі
Р. руцінё́ркі руцінё́рак
Д. руцінё́рцы руцінё́ркам
В. руцінё́рку руцінё́рак
Т. руцінё́ркай
руцінё́ркаю		 руцінё́ркамі
М. руцінё́рцы руцінё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руцінё́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. руцінё́рскі руцінё́рская руцінё́рскае руцінё́рскія
Р. руцінё́рскага руцінё́рскай
руцінё́рскае		 руцінё́рскага руцінё́рскіх
Д. руцінё́рскаму руцінё́рскай руцінё́рскаму руцінё́рскім
В. руцінё́рскі (неадуш.)
руцінё́рскага (адуш.)		 руцінё́рскую руцінё́рскае руцінё́рскія (неадуш.)
руцінё́рскіх (адуш.)
Т. руцінё́рскім руцінё́рскай
руцінё́рскаю		 руцінё́рскім руцінё́рскімі
М. руцінё́рскім руцінё́рскай руцінё́рскім руцінё́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

руцінё́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. руцінё́рства
Р. руцінё́рства
Д. руцінё́рству
В. руцінё́рства
Т. руцінё́рствам
М. руцінё́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

руціні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. руціні́ст руціні́сты
Р. руціні́ста руціні́стаў
Д. руціні́сту руціні́стам
В. руціні́ста руціні́стаў
Т. руціні́стам руціні́стамі
М. руціні́сце руціні́стах

Крыніцы: piskunou2012.

руціні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. руціні́стка руціні́сткі
Р. руціні́сткі руціні́стак
Д. руціні́стцы руціні́сткам
В. руціні́стку руціні́стак
Т. руціні́сткай
руціні́сткаю		 руціні́сткамі
М. руціні́стцы руціні́стках

Крыніцы: piskunou2012.

руці́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
руці́нна руці́нней -

руці́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. руці́ннасць
Р. руці́ннасці
Д. руці́ннасці
В. руці́ннасць
Т. руці́ннасцю
М. руці́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.